Καλημέρα SayYesser!!!
Ξέρεις τι μου αρέσει πιο πολύ σε εσένα; Που κάνεις τη δύσκολη διαδρομή να μοιάζει με χορό. Μπορεί μέσα σου να έχεις περάσει από λακκούβες, αναποδιές, νεύρα και σιωπές, αλλά εσύ; Εσύ εκεί. Με το χαμόγελο, το κεφάλι ψηλά και μια ατάκα έτοιμη για όποιον αμφισβητήσει τη λάμψη σου.
Θα σε ρωτήσουν πού πας διακοπές φέτος, όχι πώς μάζεψες τα λεφτά. Θα δουν το αποτέλεσμα, όχι τις άυπνες νύχτες που σερνόσουν στη δουλειά και έπινες καφέ για δείπνο. Αλλά εσύ δεν κρατάς κακία. Γιατί το ζεις. Το αξίζεις. Και δεν σου χρειάζονται βιογραφικά για να αποδείξεις τίποτα.
Αυτό είναι το ωραίο με τους ανθρώπους που δουλεύουν σιωπηλά: κάποια στιγμή, λάμπουν εκκωφαντικά. Και τότε, τα «πώς τα κατάφερες;» μένουν στο λαιμό. Γιατί δεν είναι μόνο το τι κατάφερες. Είναι το ποιος κατάφερες να γίνεις στη διαδρομή.
Γι’ αυτό σου λέω: ζήστο και κοίτα λίγο γύρω σου. Όχι για να δεις ποιος σε κοιτάει. Αλλά για να απολαύσεις το ότι σήμερα, είσαι εκεί που κάποτε ήλπιζες να φτάσεις.
Tip of the Day: Μην υποτιμάς ποτέ το πόσο μακριά έχεις φτάσει.
Αν ήσουν πυξίδα, θα έδειχνες πάντα μπροστά.
Όχι γιατί ήξερες πού πας, αλλά γιατί δεν σταμάτησες ποτέ να κινείσαι.
Με κάτι λίγο από τύχη, κάτι πολύ από πείσμα και πολύ περισσότερο από εσένα.
Γιατί δε μετράει πόσες φορές χάθηκες, αλλά πόσες φορές ξαναβρήκες τον δρόμο σου. Με χαμόγελο.
Και να θυμάσαι, Θα ζηλέψουν αυτά που έχεις, αλλά ποτέ το πώς τα απέκτησες…
Άντε και καλό μας Σαββατόκυριακο!!!
