Καλημέρα SayYesser!!!
Σήμερα θα σου πω κάτι που το ξέρεις ήδη, αλλά χρειάζεται καμιά φορά να το ακούσεις ξανά, για να το εμπεδώσεις: τους ανθρώπους να τους μετράς στο τέλος. Γιατί στην αρχή… όλοι καλοί φαίνονται. Όλοι ευγενικοί, διαθέσιμοι, χαμογελαστοί, φουλ “έχω όρεξη να σε γνωρίσω” και “τι καλός που είμαι”. Όλοι δείχνουν τον καλύτερο εαυτό τους. Και λογικό, θα μου πεις — ποιος πάει πρώτο ραντεβού με τη μουτσούνα της Δευτέρας πρωί και τη γκρίνια της Τρίτης βράδυ;
Αλλά ξέρεις κάτι;
Η ζωή δεν είναι το πρώτο ραντεβού. Είναι το τρίτο λάθος. Το πέμπτο “συγγνώμη”. Το δέκατο “δεν άντεξα άλλο”. Είναι το πώς φέρεται ο άλλος όταν δεν έχει πια να αποδείξει τίποτα.
Όταν του πέσει η μάσκα. Όταν δεν τον συμφέρεις. Όταν δεν τον έχεις και δε σε έχει ανάγκη.
Εκεί είναι όλο το ζουμί.
Οι άνθρωποι δεν κρίνονται στα ωραία τους.
Κρίνονται στο μετά. Στο “μένω ή φεύγω;”. Στο “φταις αλλά σε καταλαβαίνω”.
Κρίνονται όταν δεν έχουν λόγο να μείνουν, κι όμως μένουν.
Κρίνονται όταν μπορούν να σε πληγώσουν, κι όμως επιλέγουν να σε προστατέψουν.
Κι εσύ μην τρελαίνεσαι από τους ενθουσιασμούς.
Οι πιο επικίνδυνοι άνθρωποι είναι αυτοί που γοητεύουν στην αρχή.
Οι πιο αληθινοί είναι αυτοί που αντέχουν στο χρόνο.
Tip of the Day: Μην επενδύεις σε ανθρώπους επειδή σου άρεσαν στην αρχή. Περίμενε. Δες πώς φέρονται όταν είσαι χάλια, όταν τους χαλάς τα σχέδια, όταν δεν έχουν να κερδίσουν τίποτα από σένα. Γιατί η ζωή μας έχει διδάξει πως η αρχή είναι εύκολη, η συνέχεια είναι που δείχνει ποιος πραγματικά είσαι…
Να θυμάσαι, η αρχή γοητεύει και το τέλος αποκαλύπτει!
