Οι ελεύθερες ρίζες (ROS) είναι ασταθή μόρια με μη
ζευγαρωμένα ηλεκτρόνια -που χαρακτηρίζονται από ένα
μονήρες ηλεκτρόνιο στην εξωτερική τους στιβάδα- με
σύντομη διάρκεια ζωής, αφού αντιδρούν άμεσα με
παρακείμενα μόρια, κλέβοντας από αυτά ένα ηλεκτρόνιο
για να ζευγαρώσουν το δικό τους, καθιστώντας και τα
μόρια αυτά ελεύθερες ρίζες.
Μπορούν να προκαλέσουν οξειδωτικό στρες και βλάβη
στα κύτταρα, συμβάλλοντας ενδεχομένως στην ανάπτυξη
και εξέλιξη Αυτοάνοσων Νοσημάτων.
Αυτά τα Νοσήματα εμφανίζονται όταν το ανοσοποιητικό
σύστημα επιτίθεται λανθασμένα στους ιστούς του
σώματος.
Οι ελεύθερες ρίζες μπορούν να τροποποιήσουν τα
αυτοαντιγόνα , πυροδοτώντας ανοσολογικές αποκρίσεις,
αλλά και να βλάψουν άμεσα τους ιστούς, οδηγώντας σε
φλεγμονή και περαιτέρω ανοσοποιητική ενεργοποίηση.
Πώς οι Ελεύθερες Ρίζες Συμβάλλουν στις
Αυτοάνοσες Νόσους:
Τροποποίηση Αυτοαντιγόνων:
Οι ελεύθερες ρίζες μπορούν να μεταβάλουν τη δομή των
πρωτεϊνών και άλλων μορίων στο σώμα, κάνοντάς τες να
φαίνονται ξένες προς το ανοσοποιητικό σύστημα και
ενδεχομένως να πυροδοτούν αυτοάνοσες αποκρίσεις.
Βλάβη και Φλεγμονή Ιστών:
Τα αντιδραστικά είδη οξυγόνου και αζώτου (ROS και
RNS), ένας τύπος ελεύθερης ρίζας, μπορούν να βλάψουν
άμεσα τους ιστούς, οδηγώντας σε φλεγμονή και
περαιτέρω ανοσοποιητική ενεργοποίηση.
Μιτοχονδριακή Δυσλειτουργία:
Οι ελεύθερες ρίζες μπορούν να διαταράξουν τη λειτουργία
των μιτοχονδρίων, των κέντρων παραγωγής ενέργειας
των κυττάρων, η οποία συνδέεται επίσης με την ανάπτυξη
αυτοάνοσων νοσημάτων.
Ενεργοποίηση Ανοσοποιητικών Κυττάρων:
Το οξειδωτικό στρες μπορεί να επηρεάσει τη λειτουργία
των ανοσοκυττάρων, συμβάλλοντας ενδεχομένως στη
δυσλειτουργία που παρατηρείται στις αυτοάνοσες
ασθένειες.
Οι Ελεύθερες Ρίζες(ROS) και ο ρόλος τους στα
Αυτοάνοσα Νοσήματα.
Παραδείγματα Αυτοάνοσων Νοσημάτων που
Συνδέονται με Ελεύθερες Ρίζες:
Ρευματοειδής Αρθρίτιδα (ΡΑ):
Οι ελεύθερες ρίζες εμπλέκονται στη φλεγμονή και τη
βλάβη των αρθρώσεων που χαρακτηρίζουν τη ΡΑ.
Συστηματικός Ερυθηματώδης Λύκος (ΣΕΛ):
Οι ελεύθερες ρίζες πιστεύεται ότι συμβάλλουν στη
φλεγμονή και τη βλάβη των ιστών που παρατηρείται στον
ΣΕΛ.
Σκλήρυνση κατά πλάκας (ΣΚΠ):
Οι ελεύθερες ρίζες μπορεί να παίζουν ρόλο στην
απομυελίνωση και την νευροεκφύλιση που παρατηρούνται
στην ΣΚΠ.
Θυρεοειδίτιδα Ηashimoto:
Οι ελεύθερες ρίζες σχετίζονται με τη βλάβη του
θυρεοειδούς αδένα στη θυρεοειδίτιδα Hashimoto.
Ο Ρόλος του Οξειδωτικού Στρες:
Το οξειδωτικό στρες, που προκαλείται από μια
ανισορροπία μεταξύ της παραγωγής ελεύθερων ριζών και
της αντιοξειδωτικής άμυνας του οργανισμού, είναι ένας
βασικός παράγοντας στην παθογένεση των αυτοάνοσων
νοσημάτων.
Η μείωση του οξειδωτικού στρες μέσω αντιοξειδωτικών
θεραπειών μπορεί να αποτελέσει μια πιθανή θεραπευτική
προσέγγιση για αυτές τις παθήσεις.
Στην ουσία, οι ελεύθερες ρίζες και το οξειδωτικό στρες
παίζουν σημαντικό, αν και πολύπλοκο, ρόλο στην
ανάπτυξη και εξέλιξη διαφόρων αυτοάνοσων νοσημάτων,
Οι Ελεύθερες Ρίζες(ROS) και ο ρόλος τους στα
Αυτοάνοσα Νοσήματα.
πιθανώς αλλοιώνοντας τα αυτοαντιγόνα, προκαλώντας
βλάβη στους ιστούς, διαταράσσοντας τις κυτταρικές
λειτουργίες και επηρεάζοντας τη συμπεριφορά των
ανοσοκυττάρων.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΙΚΑ
Ο ρόλος των ROS στην αυτοάνοση απόκριση παραμένει
πολύπλοκος και έχουν εμπλακεί στην έναρξη, τη
δημιουργία και την ενίσχυση νέων επιτόπων.