Ποια είναι η πιο σημαντική συμβουλή που μπορεί να σου δώσει κάποιος για τη σχέση σου:
Ζήσ’ τη με πρόθεση. Όχι από συνήθεια.
Όταν μια σχέση αρχίζει, όλα γίνονται φυσικά. Χωρίς σκέψη. Χωρίς κόπο. Υπάρχει ροή. Φυσικά απαντάς στο μήνυμα, φυσικά κάνεις σχέδια, φυσικά γελάτε μέχρι δακρύων. Είναι εκείνη η φάση που δε χρειάζεται «πρόθεση», γιατί όλα κυλούν από μόνα τους.
Αλλά όσο περνάει ο καιρός, το «από μόνο του» χάνει τη λάμψη του. Και αν δεν υπάρχει πρόθεση, τότε υπάρχει μόνο συνήθεια. Και η συνήθεια χωρίς ουσία είναι σαν να τρως παγωτό που έχει ξεπαγώσει και ξαναπαγώσει: έχει σχήμα, αλλά όχι γεύση.
Τι σημαίνει να ζεις μια σχέση με πρόθεση;
Σημαίνει να σταματήσεις να κινείσαι στον αυτόματο πιλότο.
Σημαίνει να ρωτάς:
— Τι χρειάζεται σήμερα ο άνθρωπός μου;
— Πώς μπορώ να τον/την κάνω να νιώσει σημαντικός/ή;
— Ποια στιγμή μέσα στην ημέρα μπορώ να αφιερώσω για εμάς;
Πρόθεση δε σημαίνει βαριά χειρονομία. Δεν είναι τα λουλούδια κάθε μέρα ή οι ακριβές εκπλήξεις. Πρόθεση είναι το να κοιτάς το άλλο άτομο σαν να το βλέπεις ξανά απ’ την αρχή. Να μην το θεωρείς δεδομένο. Να μην πεις ποτέ «σιγά, αφού με ξέρει». Όχι. Η πρόθεση λέει: «Ξαναδείξε του/της ότι τον/την αγαπάς. Ξανά και ξανά. Και αλλιώς καλύτερα και πιο τρυφερά.»
Οι σχέσεις δε χαλάνε από μεγάλες εκρήξεις
Χαλάνε από μικρές απουσίες.
Απουσία ακρόασης.
Απουσία προσοχής.
Απουσία σκέψης.
Όχι επειδή δεν αγαπάς. Αλλά επειδή ξέχασες να το δείξεις. Ή επειδή νόμιζες πως δεν χρειάζεται πια. Ή επειδή άφησες την κούραση και την καθημερινότητα να μιλούν αντί για εσένα.
Αλλά η αλήθεια είναι αυτή:
Οι σχέσεις θέλουν design. Όχι default.
Αν η σχέση σου ήταν χώρος, τι θα ήταν;
Θα ήταν ένα σπίτι γεμάτο φως ή ένα διαμέρισμα με σπασμένα παντζούρια;
Θα ήταν ένα δωμάτιο με μουσική και μυρωδιά από φρεσκοψημένο καφέ ή ένας χώρος όπου όλοι κοιτάνε το κινητό τους;
Η σχέση είναι ένας κοινός χώρος. Και εσύ συνδιαμορφώνεις την ατμόσφαιρά του. Αν την αφήσεις στην τύχη της, θα γίνει άβολη, μουντή, σιωπηλή. Αν της δώσεις πρόθεση, θα γεμίσει με ζωή.
Πρόθεση σημαίνει να νοιάζεσαι πριν χρειαστεί.
Να ρωτάς πριν φτάσει ο άλλος να σου πει «Δε με βλέπεις πια».
Να κάνεις χώρο πριν νιώσει ο άλλος παραμερισμένος.
Να κάνεις κάτι μικρό πριν χρειαστεί να διορθώσεις κάτι μεγάλο.
Το «σ’ αγαπώ» μπορεί να ειπωθεί με πολλά μικρά καθημερινά πράγματα.
Με ένα μήνυμα “πώς πήγε η μέρα σου;”.
Με το να θυμηθείς ότι δεν του αρέσει ο μαϊντανός.
Με το να γελάσεις με το ίδιο αστείο ξανά, μόνο και μόνο γιατί εκείνος/εκείνη γελά ακόμα πιο πολύ όταν γελάς κι εσύ.
Η πρόθεση δεν είναι κλισέ. Είναι επιλογή.
Η σχέση που κρατάει δεν είναι εκείνη που «δεν είχε προβλήματα». Είναι εκείνη που γκρεμίστηκε και χτίστηκε ξανά και ξανά με πρόθεση, φροντίδα και επίγνωση.
Είναι αυτή που κάθε φορά που φθείρεται, κάποιος βάζει ένα μικρό μπάλωμα από αγάπη.
Γιατί, ναι, ο αυτόματος πιλότος θα σε φέρει κάποια στιγμή στη σύγκρουση.
Η πρόθεση όμως θα σε προσγειώσει ήρεμα στο έδαφος. Και εκεί, μπορείς να χτίσεις ξανά.
***Αν έχεις καιρό να ρωτήσεις τον σύντροφό σου τι θέλει, τι νιώθει, τι χρειάζεται, κάν’ το σήμερα. Όχι γιατί «πρέπει». Αλλά γιατί έχει αξία. Γιατί είναι άνθρωπος. Και γιατί δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο από το να νιώθεις ότι κάποιος σε βλέπει στ’ αλήθεια.
