Καλημέρα SayYesser!!!
Έχω αρχίσει να πιστεύω ότι η μεγαλύτερη εξάντληση δεν έρχεται από τις υποχρεώσεις, τη δουλειά ή τα παιδιά. Έρχεται από το συνέχισε να προσπαθείς να ταιριάξεις.
Να προσαρμόζεσαι. Να λειαίνεις τις γωνίες σου για να μην τραυματίζεις κανέναν. Να καταλαβαίνεις πάντα τις “ιδιαιτερότητες” των άλλων, τις φάσεις τους, τα νεύρα τους, τις σιωπές τους. Και να τα δικαιολογείς όλα. Όλα. Γιατί έτσι είναι ο άλλος.
Ξύπνησα σήμερα με μια κούραση που δεν εξηγείται με λέξεις. Όχι από δουλειά, ούτε από άγρυπνη νύχτα. Από την προσπάθεια. Την ατελείωτη, καθημερινή, αθόρυβη προσπάθεια να ταιριάζω. Να καταλαβαίνω, να δείχνω κατανόηση, να βάζω λίγο νερό στο κρασί μου, να κάνω πίσω για να μην ενοχλήσω, να μιλήσω πιο ήπια για να μην παρεξηγηθώ. Και κάπου εκεί, ανάμεσα στα «δεν πειράζει» και τα «δεν βαριέσαι», κάπου έχω αρχίσει να με χάνω.
Και ξέρεις κάτι; Βαρέθηκα. Βαρέθηκα να κάνω πάντα το βήμα παραπάνω. Να είμαι αυτή που καταλαβαίνει, αυτή που συγχωρεί, αυτή που προσαρμόζεται. Θέλω για μια φορά να γίνει και το ανάποδο. Θέλω να μπει και κάποιος άλλος στα παπούτσια μου. Να καταλάβει πώς είναι να είσαι πάντα η συμβατή.
Αλλά μια μέρα – μια απλή, τυχαία μέρα, όπως σήμερα – ξυπνάς και λες:
“Κουράστηκα. Δεν θέλω άλλο. Όχι έτσι.”
Δεν θέλω να είμαι πάντα εγώ που θα καταλαβαίνω. Θέλω να με καταλάβει και κάποιος. Δεν θέλω να ζητάω χώρο. Θέλω να μου τον δώσουν χωρίς να τον απαιτήσω.
Δεν είναι αλαζονεία. Δεν είναι εγωισμός. Είναι επιβίωση.
Ας κάνουν κι οι άλλοι τον κόπο να ταιριάξουν λίγο μαζί μου.
Ας προσπαθήσουν να με καταλάβουν χωρίς να χρειαστεί να φωνάξω. Ας λειάνουν αυτοί για λίγο τις γωνίες τους. Ας κάνουν χώρο και στη δική μου προσωπικότητα χωρίς να προσπαθούν να την “βελτιώσουν”.
Tip of the Day: Δεν είναι κακό να σταματήσεις να “χωράς” παντού. Κάποια μέρη είναι μικρά για το μέγεθος της ψυχής σου. Εξάλλου, δεν είναι δική σου δουλειά να κάνεις τα πάντα πιο εύκολα για τους άλλους. Είναι δική τους δουλειά να σε αγαπήσουν και όπως είσαι. Μην μικραίνεις τον εαυτό σου για να χωράς σε σχέσεις που δεν σου κάνουν. Να θυμάσαι: δεν γεννηθήκαμε για να είμαστε πάντα «βολικοί». Γεννηθήκαμε για να είμαστε αληθινοί.
