Καλημέρα SayYesser!!!
Ξέρεις τι σκέφτομαι τελευταία; Όλοι μιλάνε για τα ελλείμματα: έλλειμμα χρόνου, έλλειμμα αγάπης, έλλειμμα εμπιστοσύνης, έλλειμμα χαράς. Κι όμως… ίσως η μεγαλύτερη επανάσταση να είναι να αποφασίσεις εσύ να γίνεις το πλεόνασμα.
Να είσαι το πλεόνασμα ευγένειας όταν γύρω σου υπάρχει μόνο γκρίνια. Το πλεόνασμα χαμόγελου όταν οι άλλοι κατσουφιάζουν. Το πλεόνασμα αλήθειας σε μια κοινωνία που συνηθίζει στις μάσκες. Και, ναι, το πλεόνασμα αγάπης όταν όλα μοιάζουν στεγνά.
Δεν χρειάζεται να το κάνεις για να «κερδίσεις» κάτι. Το κάνεις γιατί είναι επιλογή στάσης ζωής. Γιατί αν περιμένουμε πάντα από τον άλλον να γεμίσει τα κενά μας, το μόνο που θα ζήσουμε θα είναι μια ατελείωτη έρημος προσδοκιών. Αν όμως μάθουμε να δίνουμε πρώτοι — χωρίς δεύτερες σκέψεις, χωρίς «αν» και «εφόσον»— τότε αρχίζει να αλλάζει η ισορροπία.
Σκέψου το: σε έναν κόσμο που τρέχει να προλάβει, ίσως το πιο γενναίο να είναι να έχεις περίσσευμα ψυχής. Να μην μετράς πάντα το «τι παίρνω» αλλά να τολμάς να είσαι αυτός που δίνει παραπάνω. Έστω και μια λέξη, μια αγκαλιά, ένα λεπτό από τον χρόνο σου. Μικρές κινήσεις που όμως αλλάζουν ρυθμούς και καρδιές.
Γιατί στο τέλος, το να είσαι πλεόνασμα δεν είναι βάρος. Είναι δώρο. Και, ξέρεις κάτι; Ένα τέτοιο δώρο δεν χάνεται ποτέ. Κάνει κύκλους και κάποια στιγμή επιστρέφει — εκεί που δεν το περιμένεις.
Tip of the Day: Μην αφήνεις τις ελλείψεις των άλλων να γίνουν και δικές σου. Γίνε εσύ αυτό που λείπει. Να είσαι εσύ το “πλεόνασμα” σε έναν κόσμο γεμάτο ελλείψεις…
Καλό μας σαββατοκύριακο…
