Το κοινωνικό πρόγραμμα του Ούζου Πλωμαρίου απέκτησε φέτος έναν ξεχωριστό πρωταγωνιστή: την «Ηλιαχτίδα», ένα παραδοσιακό ξύλινο καΐκι που αναγεννήθηκε μέσα από τη μνήμη, τη συλλογικότητα και την αγάπη για το ελληνικό καλοκαίρι.
Κατασκευασμένη το 1972, η «Ηλιαχτίδα» βρέθηκε εγκαταλειμμένη στη Σκάλα Λουτρών της Λέσβου. Με φροντίδα και μεράκι, το καΐκι ανακατασκευάστηκε στο τοπικό καρνάγιο στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας του Ούζου Πλωμαρίου — όχι μόνο με εργαλεία και ξύλο, αλλά και με στιγμές, λέξεις και συναισθήματα.
Επισκέπτες του αποστακτηρίου και χρήστες των social media μοιράστηκαν τις αγαπημένες τους καλοκαιρινές αναμνήσεις — βουτιές, ηλιοβασιλέματα, παρέες, γέλια. Όλες αυτές οι ιστορίες μετατράπηκαν σε ζωγραφιές, σχέδια και χρώματα πάνω στο σκαρί της «Ηλιαχτίδας», υπό την καλλιτεχνική επιμέλεια του Δημήτρη Καλατζάκη, εικαστικού και εκπαιδευτικού τέχνης με βαθιά σύνδεση με τη λεσβιακή παράδοση.
Το αποτέλεσμα είναι ένα έργο συλλογικής τέχνης — ένα καΐκι-καμβάς που φέρει χαραγμένες πάνω του τις λέξεις «βουτιές», «Εβίβα», «ήλιος» και «ανεμελιά». Ένα πλεούμενο που αφηγείται τη χαρά του ελληνικού καλοκαιριού και την αξία της κοινής δημιουργίας.
Σήμερα, η «Ηλιαχτίδα» εκτίθεται μόνιμα στο μουσείο «Ο Κόσμος του Ούζου» του Ούζου Πλωμαρίου, ως σύμβολο παράδοσης, τέχνης και συλλογικής μνήμης. Ένα καΐκι που γεννήθηκε ξανά — όχι μόνο από χέρια, αλλά από καρδιές.
