Καλημέρα SayYesser!!!
Για πες, πόσες φορές το έχεις ακούσει; «Κλείσε, θα σε πάρω μετά». Και πόσες φορές χτύπησε το τηλέφωνο; Ακριβώς. Σχεδόν ποτέ. Γιατί το «μετά» είναι η πιο βολική λέξη για να θάβουμε προθέσεις. Δεν είναι ούτε «ναι», ούτε «όχι». Είναι ένα «κάπου, κάποτε, ίσως» που στην πράξη σημαίνει «ποτέ».
Το αστείο είναι πως όλοι το ξέρουμε. Όταν το λες, το ξέρεις. Όταν το ακούς, το ξέρεις. Κι όμως, συνεχίζουμε να παίζουμε αυτό το παιχνίδι. Γιατί; Γιατί φοβόμαστε την αλήθεια. Το «δεν θέλω», το «δεν μπορώ», το «δεν θα σε πάρω». Το «μετά» είναι μια ωραία κουβέρτα να σκεπάσεις την άβολη στιγμή, χωρίς να χρειαστεί να πεις κάτι που ίσως ακουστεί σκληρό.
Αλλά το πρόβλημα είναι πως το «μετά» μας τρώει και αλλού. Δεν είναι μόνο στα τηλέφωνα. Είναι σε όλα όσα αναβάλλουμε: «Θα ξεκινήσω γυμναστήριο μετά», «Θα μιλήσω για αυτό που νιώθω μετά», «Θα βάλω όρια μετά». Και το μετά… δεν έρχεται ποτέ. Το «μετά» είναι ο πιο κομψός τρόπος να κρύβεις το «ποτέ» από τον εαυτό σου.
Ξέρεις τι σημαίνει αυτό; Ότι κάθε φορά που λες «θα το κάνω μετά», στην ουσία διαλέγεις να μην το κάνεις καθόλου. Και ίσως ήρθε η ώρα να σταματήσεις να περιμένεις το τηλέφωνο, να σταματήσεις να περιμένεις το «μετά». Γιατί η ζωή δεν αλλάζει με υποσχέσεις στον αέρα. Αλλάζει με εκείνο το μικρό, άβολο «τώρα».
Μπορεί να πονάει λίγο, να φανεί σκληρό, να σε τρομάζει. Αλλά το «τώρα» είναι αληθινό. Το «μετά» είναι φάντασμα.
Tip of the Day: Κάθε φορά που θες να πεις «μετά», δοκίμασε να το αλλάξεις με «τώρα». Αν δεν μπορείς, παραδέξου το «ποτέ». Η καθαρότητα λυτρώνει πιο πολύ από τις ωραίες δικαιολογίες. Και αν θες όντως να γίνει, βγάλε το «μετά» απ’ το λεξιλόγιό σου. Πες «τώρα» ή πες «ποτέ». Τουλάχιστον θα ξέρεις που στέκεσαι.
Και όπως λένε, το μετά είναι ο καλύτερος φίλος του ποτέ!
(οποιαδήποτε ομοιότητα με την υπογράφουσα, είναι σαφώς τυχαία)
