Καλημέρα SayYesser!!!
Σήμερα θα μιλήσουμε για μια πολύ γοητευτική… παγίδα. Μια παγίδα που πέφτουμε με χαμόγελο, χαιρόμαστε που πέσαμε, και μετά ψάχνουμε δικαιολογίες γιατί φυσικά είχαμε λόγο να πέσουμε.
Λέγεται καταναλωτική μανία.
Και ναι — όλοι την παθαίνουμε.
Γιατί; Γιατί κατά βάθος δεν είναι για τις αγορές.
Είναι για το συναίσθημα.
Η καταναλωτική μανία είναι το πιο ακριβό placebo της εποχής μας. Σου δίνει την ψευδαίσθηση ότι ελέγχεις τη ζωή σου, ότι κάνεις μια μικρή νίκη μέσα στην ημέρα, ότι μπορείς να αποκτήσεις κάτι. Όχι να το έχεις — να το μπορείς.
Γιατί εκεί βρίσκεται η αληθινή έλξη:
στη δυνατότητα, όχι στο προϊόν.
Ξέρεις τι μας αρέσει περισσότερο από την αγορά;
Η στιγμή πριν την αγορά.
Το «το είδα», το «το βρήκα πιο φτηνά», το «το πρόλαβα», το «το κράτησα πριν από άλλους».
Δεν ψωνίζουμε αντικείμενα.
Ψωνίζουμε την αίσθηση ότι είμαστε ικανοί, γρήγοροι, ξύπνιοι, μέσα στο παιχνίδι.
Η καταναλωτική μανία δεν είναι αδυναμία· είναι ένας μικρός τρόπος να νιώθεις πως έχεις χώρο στη ζωή σου για κάτι καινούριο. Πως μπορείς να προσθέσεις, να ανανεώσεις, να αλλάξεις διάθεση. Είναι μια απόδειξη ότι έχεις επιλογές.
Και γι’ αυτό μας μιλάει τόσο βαθιά.
Βέβαια, υπάρχει κι η άλλη πλευρά.
Αυτή που τσούζει.
Εκείνη η φωνή που λέει «τι το ήθελα;», «το είχα ήδη», «ούτε που το χρησιμοποίησα».
Αλλά δεν μπαίνουμε στη διαδικασία να της δώσουμε χώρο — γιατί η στιγμή της αγοράς ήταν… ωραία. Σύντομη, αθώα και ωραία.
Και κάπως έτσι, η καταναλωτική μανία γίνεται ένα μικρό καρδιοχτύπι.
Μηδαμινής σημασίας για τον έξω κόσμο,
τεράστιας σημασίας για εμάς τη δεδομένη στιγμή.
Γιατί δεν κυνηγάμε το αντικείμενο.
Κυνηγάμε το συναίσθημα.
Κυνηγάμε την ιδέα ότι μπορούμε να αποκτήσουμε κάτι που χτες δεν είχαμε — ή που νομίζαμε ότι δεν μπορούσαμε.
Και ξέρεις κάτι;
Δεν είναι ντροπή.
Είναι ανθρώπινο.
Και όσο γίνεται συνειδητά, δεν είναι καν πρόβλημα.
Το πρόβλημα ξεκινάει όταν το κάνεις για να καλύψεις κενά.
Όταν το «αγοράζω» γίνεται «ξεχνιέμαι».
Όταν το αντικείμενο γίνεται παυσίπονο συναισθημάτων.
Αλλά αυτό… το αφήνουμε για άλλη μέρα.
Σήμερα αρκεί να παραδεχτούμε την αλήθεια:
ψωνίζουμε γιατί μας κάνει να νιώθουμε ότι μπορούμε.
Και αυτό, από μόνο του, είναι ένας μικρός τρόπος δύναμης.
Tip of the Day: Πριν πατήσεις «αγορά»: ρώτα τον εαυτό σου αν το θέλεις ή αν θες απλώς να νιώσεις ότι μπορείς. Η απάντηση αλλάζει τα πάντα. Καλό μας σαββατοκύριακο και καλά ψώνια!
