Το 1% των πλούσιων ανθρώπων του πλανήτη ευθυνόταν το 2019 για το 17% των παγκόσμιων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα. Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα του World Equality Lab (WIL) που δημοσιεύθηκε λίγες μόλις μέρες πριν την έναρξη της Παγκόσμιας Διάσκεψης για το Κλίμα (COP26) οι πιο πλούσιοι μολύνουν πολύ περισσότερο τον πλανήτη σε σύγκριση με τους φτωχότερους και γι’ αυτό θα πρέπει να επιβληθούν στοχευμένα μέτρα.
Ανισότητα… ευθυνών
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας οι καταναλωτικές συνήθειες και οι επενδύσεις των πιο πλούσιων ανθρώπων του πλανήτη ευθύνονται σε εντυπωσιακά μεγάλο βαθμό για τη μόλυνσή του… Αρκεί να αναλογιστούμε ότι το 10% των πιο πλούσιων προκάλεσε το 2019 τη μισή ποσότητα διοξειδίου του άνθρακα που εκλύθηκε στην ατμόσφαιρα συνολικά. Μιλάμε δηλαδή για περίπου 110 τόνους διοξειδίου του άνθρακα.
Από την άλλη, οι μισοί πιο φτωχοί άνθρωποι του κόσμου ευθύνονται για το 12% των παγκόσμιων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα για το 2019.
Οι ανεπτυγμένες χώρες και το αποτύπωμα άνθρακα
Δεν είναι μόνο οι πιο πλούσιοι άνθρωποι αλλά και οι πιο ανεπτυγμένες χώρες του κόσμου που ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό για την κλιματική αλλαγή. Ειδικότερα, οι ανεπτυγμένες χώρες παρουσιάζουν πολύ αυξημένο αποτύπωμα άνθρακα.
Στην Ευρώπη αντιστοιχεί για το 2019 περίπου το 25% των παγκόσμιων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα.
Τι μπορεί να γίνει…
Το World Equality Lab (WEL) προτείνει λύσεις που θα μπορούσαν να συμβάλλουν ουσιαστικά στην καταπολέμηση του φαινομένου της κλιματικής αλλαγής. Βασικός άξονας είναι να λαμβάνεται υπόψη περισσότερο η συμβολή – ευθύνη των ατόμων στην εκπομπή διοξειδίου του άνθρακα, αποσκοπώντας με αυτόν τον τρόπο στην καταπολέμηση των συμπεριφορών που ρυπαίνουν περισσότερο το περιβάλλον. Μάλιστα στη σχετική έκθεση αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι «Αυτό μπορεί να γίνει μέσω εργαλείων που θα στοχοθετούν τις επενδύσεις σε δραστηριότητες που ρυπαίνουν περισσότερο τον πλανήτη ή που σχετίζονται με ορυκτά καύσιμα».
Οικολογικός φορολογικός συντελεστής στον πλούτο
Ο επικεφαλής της έρευνας, οικονομολόγος Λουκά Σανσέλ μίλησε για την υιοθέτηση «σταδιακού οικολογικού φορολογικού συντελεστή στον πλούτο». Ο ίδιος θεωρεί ότι οι φόροι στην κατανάλωση άνθρακα που επιβάλλονται τώρα πλήττουν κυρίως όσους έχουν χαμηλά εισοδήματα και κατ’ επέκταση δεν επιτυγχάνεται μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα από τους πιο πλούσιους.
Της Βένιας Αντωνίου
