Καλημέρα σας αγαπημένοι SayYessers!
Σας έχω ξαναπεί πως η σχέση μου με τη θρησκεία είναι κάπως απροσδιόριστη και αποφεύγω τις εκκλησίες με πολύ κόσμο και παπάδες υπαλλήλους και όχι λειτουργούς. Πρόσφατα λοιπόν στις οικογενειακές μας εξορμήσεις, ανακάλυψα τον Θρησκευτικό Τουρισμό αλλά αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι πως ανακάλυψα την ανάγκη που είχα να επισκεφθώ μικρά μοναστήρια και κρυμμένες εκκλησίες. Μία από αυτές είναι και η αγαπημένη μου πλέον “Παναγία του Βράχου” και την ανακάλυψα σε πρόσφατη εκδρομή μας στα Τρίκαλα Κορινθίας.
Η Παναγία του Βράχου βρίσκεται στον Κάτω Ταρσό Φενεού και συγκεκριμένα στο τέλος ενός κακοτράχαλου δρόμου λίγο πιο έξω από το χωριό. Το αποτέλεσμα θα σας ανταμείψει και με το παραπάνω καθώς θα μαγευτείτε από τα “Μετέωρα της Κορίνθου” και την ομορφιά της φύσης.
Ανεβαίνοντας ένα μικρό δρομάκι (αν το προτιμάτε μπορείτε να πάτε και με το αυτοκίνητο) φτάνεις στην είσοδο της εκκλησίας . Φωτό 1
Στο κάτω μέρος του κτίσματος στο εσωτερικό του σπηλαίου υπάρχει το παμπάλαιο ασκηταριό-εκκλησάκι αφιερωμένο στην Παναγία “του βράχου” και στον επάνω όροφο θα δεις το χώρο που χρησιμοποιούσαν για αποθήκη τροφίμων. Επίσης την περίοδο της Τουρκοκρατίας το επάνω μέρος ήταν το καταφύγιο των κατοίκων της περιοχής. Αναφέρεται ότι εδώ λειτουργούσε κρυφό σχολειό. Ανεβαίνοντας στο μπαλκονάκι η θέα και η ηρεμία του τόπου που βρίσκεσαι θα σε ταξιδέψουν σε μία άλλη εποχή. Φωτό 2
Η πρόσβαση πραγματοποιείται με πέτρινη σκάλα, ενώ υπάρχουν τρεις θολωτοί χώροι και αγίασμα. Κατά την παράδοση, ο ναός της Παναγίας στον βράχο, ήταν “τάμα” μιας γυναίκας από την Ταρσό που σώθηκε σαν από θαύμα κατά την άλωση της Ταρσού το 1458 από τον Μωάμεθ Β’ τον κατακτητή, μετά την πολιορκία της.
Οι γυναίκες του χωριού σκοτώθηκαν ή αιχμαλωτίστηκαν. Ορισμένες δε αναγκάστηκαν να πέσουν από τον βράχο της Ταρσού (άλλη άποψη αναφέρει ότι έπεσαν μόνες τους όπως στο Ζάλογγο για να μη γίνουν σκλάβες), στο σημείο που είναι τώρα ο ναός της Παναγίας.
Μία μητέρα με το παιδί της πέφτοντας ζήτησε την βοήθεια της Παναγίας λέγοντας “Παναγιά μου, σώσε μας!” και πράγματι σαν από θαύμα, η γυναίκα βρέθηκε στη ρίζα του κάθετου βράχου στα 100 μέτρα, σώα και αβλαβής.
Ύστερα από αυτό και προς εκδήλωση της ευγνωμοσύνης της τοποθέτησε μερικές εικόνες στην σχισμή του βράχου, “εγκαινιάζοντας” έτσι ουσιαστικά την κατασκευή του ναού ο οποίος σήμερα κοσμείται από αξιόλογες τοιχογραφίες της Παναγίας, του Χριστού και της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, οι οποίες χρονολογούνται στα 150 έτη και είναι έργα του αγιογράφου Ασημάκη Σκαλτζά.Επίσης υπάρχει και η φορητή εικόνα της Παναγίας της Βρεφοκρατούσας, 200 ετών και πλέον. Η εικόνα αυτή έχει διαστάσεις 37Χ29 και είναι ζωγραφισμένη πάνω σε μονοκόμματο πελεκητό ξύλο. Εικονίζει την Παναγία από τη μέση και πάνω να κρατάει το Θείο Βρέφος υποβαστάζοντάς το με το δεξί της χέρι.
Tip of the Day : Αν βρεθείτε προς τα εκεί σας προτείνω να το επισκεφθείτε, αν έχετε πάει ήδη περιμένω τις εντυπώσεις σας. Τα τάματα είναι τόσα πολλά και κρύβουν τόση ελπίδα και βουβό πόνο, που θα σας πρότεινα να έχετε κάτι μαζί σας για να το αφήσετε αλλιώς θα “αναγκαστείτε” να επιστρέψετε μετά από λίγες ώρες, όπως εγώ, για να εκπληρώσετε το δικό σας τάμα. Ο χώρος είναι πάντα ανοιχτός για όλους, όμως προτείνεται να κλείνετε την πόρτα πάντα φεύγοντας, για να μην μπαίνουν άγρια ζώα και καταστρέψουν το ναό. Επίσης αν είστε ο τελευταίος επισκέπτης πάντα να σβήνετε τα κεριά που είναι αναμμένα γιατί σε περίπτωση πυρκαγιάς, δεν υπάρχει κάποιος κάπου εκεί κοντά ώστε να το αντιληφθεί εγκαίρως.
Και αν δε σας έπεισα με όλα αυτά δες εδώ
