Έχετε σκεφτεί πώς είναι να ζείτε στο πιο κρύο μέρος του πλανήτη; Εκεί όπου η θερμοκρασία φτάνει τους -70°C;
Βρισκόμαστε σε έναν από τους πιο ψυχρούς μήνες της χρονιάς και σύμφωνα με τις προβλέψεις ο χιονιάς είναι καθ’ οδόν! Ωστόσο, ζούμε σε μια μεσογειακή χώρα και έτσι δεν έχουμε συνηθίσει σε θερμοκρασίες ακραίου ψύχους.
Η Γιακουτία ή αλλιώς Δημοκρατία των Σαχά, όπως είναι η επίσημη ονομασία της, είναι το πιο κρύο μέρος στον κόσμο! Το μεγαλύτερο ομοσπονδιακό υποκείμενο της Ρωσίας συνδέει τον Βόρειο Πόλο με την Άπω Ανατολή και έχει μέση θερμοκρασία τους -50°C.
Πώς ντύνονται στη Γιακουτία
Η YouTuber Κιούν Μπι αναφέρεται σε βίντεό της στο πώς ζουν οι κάτοικοι της Γιακουτίας, επισημαίνοντας πως δεν φοράνε γυαλιά όταν βρίσκονται έξω, καθώς το μέταλλο παγώνει και κολλάει στο πρόσωπο, με αποτέλεσμα όταν επιχειρήσουν να βγάλουν τα γυαλιά τους, να σκίζεται πολλές φορές το δέρμα του προσώπου τους… Φοράνε πολλές στρώσεις ρούχων, αποφεύγοντας τα πλεκτά που δεν τους κρατάνε αρκετά ζεστούς. Προτιμούν γούνινα παλτό, ενώ καλύπτουν όλα τα μέρη του σώματός τους, καθώς και το πρόσωπό τους.
Πόση ώρα μπορούν να αντέξουν σε εξωτερικό χώρο
Ο πιο ανθεκτικός άνθρωπος στη Γιακουτία μπορεί να παραμείνει σε εξωτερικό χώρο μέχρι 20 λεπτά! Πέντε έως δέκα λεπτά είναι αρκετά για να επιφέρουν τόση κόπωση ώστε να υπάρχουν μακροχρόνιες επιπτώσεις, όπως πόνος στα άκρα και το πρόσωπο.
Τι τρώνε
Τα κλασικά πιάτα που καταναλώνουν οι κάτοικοι της Γιακουτίας δεν είναι ιδιαίτερα ελκυστικά για τα δεδομένα μας… Γενικά, το κρέας και το ψάρι τρώγονται συνήθως ωμά, σε ελαφρώς κατεψυγμένη κατάσταση. Το stroganina είναι ένα από τα πιο γνωστά πιάτα της Γιακουτίας και αποτελείται από φέτες παγωμένων ψαριών που προέχοναι από τα ποτάμια της Αρκτικής. Επίσης, θεωρούν πως το κατεψυγμένο ωμό κρέας αλόγου είναι πολύ δυναμωτικό. Το Kumis, το παραδοσιακό τους ποτό, έχει ως βάση του το γάλα φοράδας που έχει υποστεί ζύμωση.
Γνωρίζατε ότι…
Το 1/4 των διαμαντιών του πλανήτη παράγονται στη Γιακουτία.
Σε κάθε κάτοικο (είναι περίπου 900.000) αναλογεί περίπου μία λίμνη ή ένα ποτάμι.
Όπου δεν υπάρχουν παντού εγκαταστάσεις επεξεργασίας νερού, οι κάτοικοι μαζεύον πάγο προκειμένου να βγάλουν πόσιμο νερό.
Της Βένιας Αντωνίου
