Τι θα λέγατε για μία γευστική διαδρομή στην Ιαπωνία, από την κουζίνα του σπιτιού σας με υλικά που βρίσκουμε στη χώρα μας; Η Τίνα Μαυροπούλου μίλησε στο Say Yes to the Press για το βιβλίο της “Σπιτικές ιαπωνικές συνταγές- Itadakimasu” και για την ιαπωνική κουλτούρα.
Ποια είναι η φιλοσοφία της ιαπωνικής κουζίνας και τι σας κέντρισε περισσότερο το ενδιαφέρον ώστε να ασχοληθείτε με τη συγγραφή αυτού του βιβλίου;
Η φιλοσοφία της ιαπωνικής κουζίνας είναι αλληλένδετη με την πρακτική της. Η πρόθεση να προσφέρεις ένα γεύμα όμορφο με αισθητική, κάτι απλό αλλά και γεμάτο εκπλήξεις γεύσεων, μαζί με την εποχική εναρμόνιση στις επιλογές των τροφών. Αυτά τα χαρακτηριστικά αποτελούν φιλοσοφία όλου του ιαπωνικού πολιτισμού. Και φυσικά επηρέασαν και τη μαγειρική.
Πρωταρχικά το ενδιαφέρον μου ήταν να μάθω να μαγειρεύω τα φαγητά που έτρωγαν οι φίλοι μου στην Ιαπωνία. Όσο ασχολούμουν ανακάλυπτα τα καινούργια υλικά, τους διαφορετικούς συνδυασμούς αλλά και το αισθητικό αποτέλεσμα σ’ ένα γεύμα. Το σερβίρισμα σε μικρά κεραμικά συνήθως, πιατάκια, με γοήτευσε. Αυτά με οδήγησαν να συγκεντρώσω τις συνταγές μου και να φτιάξω ένα βιβλίο που δεν υπήρχε στην Ελλάδα.
Ποια είναι η αγαπημένη σας ιαπωνική συνταγή και ποια υλικά αγαπούν ιδιαίτερα να χρησιμοποιούν οι Ιάπωνες;
Δύσκολη επιλογή να διαλέξω μία συνταγή, θα ξεχώριζα όμως το Takoyaki την κροκέτα χταποδιού, ίσως γιατί κάθε μπουκιά με μεταφέρει στο Κιότο ακριβώς στη στιγμή που το πρωτοδοκίμασα.
Οι Ιάπωνες νομίζω πως αγαπούν όλα τα υλικά και όλα τα φαγητά. Στην κουζίνα τους θα έχουν πάντα ρύζι, σάλτσα σόγιας, πίκλες λαχανικών, πάστα miso, natto και φύκι nori σε διάφορες μορφές. Εποχικά λαχανικά σε μεγάλη αφθονία, με αδυναμία στις ρίζες όπως του μπαμπού. Επίσης λατρεύουν το anko, τη γλυκιά πάστα κόκκινων φασολιών για τα γλυκά τους.
Πώς θα χαρακτηρίζατε την ιαπωνική κουζίνα με τρεις λέξεις;
Γοητευτική, υγιεινή, ερωτεύσιμη!
Θυμάστε την πρώτη ιαπωνική συνταγή που φτιάξατε; Είναι εύκολο για κάποιον αρχάριο στη μαγειρική να φτιάξει τα πιάτα που προτείνετε στο βιβλίο σας;
Η πρώτη συνταγή που έκανα πριν 20 περίπου χρόνια ήταν τι άλλο, sushi. Αλλά με καθοδήγηση από τη γιαπωνέζα φίλη μου ήταν ένα αξέχαστο μάθημα που με έκανε να θέλω να μάθω και άλλες συνταγές.
Υπάρχουν συνταγές που και ένα μικρό παιδί μπορεί να τις φτιάξει όπως το sushi, οι ψητές μπάλες ρυζιού, η σαλάτα με αγγούρι. Ξέρετε η ιαπωνική κουζίνα δεν είναι να φτιάξω κάτι να φάω. Πρωτίστως είναι να απολαύσω αυτό που θα ετοιμάσω. Αυτό νομίζω είναι που θα έλξει
αρχάριους ή μη να ασχοληθούν και μάλιστα με ενδιαφέρον και πάθος για αυτή την κουζίνα. Γιατί η διαδικασία έχει κάτι μοναδικό, σε παρασέρνει σε μια εξερεύνηση η οποία δεν είναι μόνο γευστική.
Διαβάζοντας το βιβλίο σας ο αναγνώστης κάνει ένα ταξίδι στην Ιαπωνία μέσα από εικόνες και γεύσεις. Πώς θα περιγράφατε την κουλτούρα της χώρας του Ανατέλλοντος Ηλίου;
Θα χαρώ ιδιαίτερα να κάνει αυτό το ταξίδι μέσα από τις εικόνες, τις γεύσεις αλλά και τα λογοτεχνικά ιαπωνικά κείμενα που έγραψα για να συνοδεύσουν τις συνταγές. Αυτά θα δώσουν ένα ίχνος και μια καθημερινή πρακτική για να προσεγγίσεις ένα πανέμορφο πολιτισμό.
Η κουλτούρα της Ιαπωνίας περιγράφεται με μία τους λέξη: Itadakimasu. Αυτή η λέξη, που είναι και ο υπότιτλος του βιβλίου μου Σπιτικές ιαπωνικές συνταγές, συνοψίζει τον πολιτισμό της χώρας. Την ακούς κάθε φορά που σου προσφέρουν φαγητό ή γλυκό στο δρόμο, στα μικρά μαγαζάκια, στα εστιατόρια, αλλά και να την προφέρουν πριν αρχίσουν το φαγητό τους στο σπίτι. Σημαίνει “Δέξου την ταπεινά, με ευγνωμοσύνη”. Από όπου και αν προέρχεται, όποιος και αν την ετοίμασε, όσο δρόμο και αν έκανε η τροφή που λαμβάνετε, ευχηθείτε Itadakimasu. Τι άλλο θα μπορούσε να είναι πολιτισμός από την καθημερινή ευγνωμοσύνη της προσφοράς!
