Αυτό που έχουν ανάγκη οι εργαζόμενοι ιδιαίτερα μετά την πανδημία είναι η ψυχολογική ασφάλεια στον χώρο εργασία τους. Πώς μπορεί να επιτευχθεί;
Η καθηγήτρια του Harvard Business School Amy C. Edmondson επινόησε τον όρο «ομαδική ψυχολογική ασφάλεια» τη δεκαετία του 1990 για να περιγράψει εργασιακά περιβάλλοντα όπου αναμένεται ειλικρίνεια και όπου οι εργαζόμενοι μπορούν να μιλήσουν χωρίς φόβο. Όταν οι εργαζόμενοι αισθάνονται ψυχολογικά ασφαλείς, έχουν τη δυνατότητα να αναλαμβάνουν ρίσκα – οδηγώντας σε καλύτερη απόδοση της ομάδας.
Στον εργασιακό χώρο μετά την πανδημία, οι ομάδες χρειάζονται ψυχολογική ασφάλεια περισσότερο από ποτέ, και μια νέα ανάλυση της Amy Edmondson υπογραμμίζει τους καλύτερους τρόπους για να την καλλιεργήσουν.
Προνόμια όπως η απομακρυσμένη εργασία ή ο απεριόριστος χρόνος διακοπών μπορεί φαίνονται πολύ ελκυστικά, αλλά όταν πρόκειται για “πραγματική ολοκλήρωση” η ψυχολογική ασφάλεια είναι απαραίτητη.
Το 2012, το Project Aristotle της Google αναγνώρισε την ψυχολογική ασφάλεια ως βασικό συστατικό σε επιτυχημένες ομάδες. Η Edmondson λέει ότι η θεωρία έγινε πιο “επείγουσα” καθώς οι οργανισμοί αντιμετώπισαν αβεβαιότητα και πολυπλοκότητα κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19.
Μία νέα ανάλυση από την Edmondson και τον διδακτορικό ερευνητή του Χάρβαρντ Derrick P. Bransby, η οποία αντλεί πληροφορίες από 185 ερευνητικές εργασίες, μας δείχνει τον δρόμο προς την επίτευξη της πολυπόθητης ψυχολογικής ασφάλειας.
Οι συγγραφείς εντοπίζουν τα βήματα που μπορούν να κάνουν οι ηγέτες για να καλλιεργήσουν ψυχολογική ασφάλεια μεταξύ των εργαζομένων τους. Η εστίαση σε συγκεκριμένους τομείς μπορεί να ενισχύσει την απόδοση της ομάδας και την εργασιακή κουλτούρα σε όλους τους κλάδους.
Ενθαρρύνετε τις ομάδες να συνδέονται με τις καθημερινές εργασίες
Είναι δύσκολο να είσαι αποτελεσματικός χωρίς ανταλλαγή γνώσεων, ομαδική εργασία και κοινή λήψη αποφάσεων. Οι άνθρωποι που αισθάνονται ψυχολογικά πιο ασφαλείς εργάζονται καλύτερα σε ομάδες επειδή μπορούν να μοιράζονται πληροφορίες και να είναι διαφανείς.
«Η αβεβαιότητα και η αλληλεξάρτηση είναι χαρακτηριστικά των περισσότερων εργασιών σήμερα. Και, επομένως, χωρίς την ικανότητα να είμαστε ειλικρινείς, να ζητάμε βοήθεια, να μοιραζόμαστε λάθη, δεν θα κάνουμε τα πράγματα» εξηγεί η Edmondson.
Εξάλλου, πολύ λίγες δουλειές εκτελούνται μόνες και σε έναν κόσμο όπου η εξ αποστάσεως εργασία αυξάνεται και οι ομάδες είναι μακρινές, αυτή η αίσθηση εμπιστοσύνης και συντροφικότητας είναι θεμελιώδης.
Μαθαίνοντας από τα λάθη
Η Edmondson μιλάει για «μαθησιακές συμπεριφορές». Μπορεί να είναι τόσο απλό όσο η οργάνωση μιας συνάντησης ομάδας για να καταλάβετε γιατί κάτι πήγε στραβά και να συγκεντρώσετε μαθήματα για την επόμενη φορά.
«Δεν ακούγεται τρομερά επιστημονικό γιατί, κατά κάποιο τρόπο, δεν είναι. Αλλά οι μαθησιακές συμπεριφορές είναι συνήθως διακριτικές, κάπως επίπονες και δυνητικά ενοχλητικές. Φέρνουν διαπροσωπικό κίνδυνο. Λέγοντας, «Χρειάζομαι βοήθεια. Δεν είμαι σίγουρος τι να κάνω εδώ», είναι μια μαθησιακή συμπεριφορά».
Βεβαιωθείτε ότι όλοι οι άνθρωποι αισθάνονται καλά
Η Edmondson δεν σκεφτόταν πάντα την κουλτούρα στον χώρο εργασίας: Στη δεκαετία του 1990, αρχικά ασχολήθηκε με τις εργασιακές διαδικασίες — αλλά, όπως αποδεικνύεται, οι επιτυχημένες εργασιακές διαδικασίες καθοδηγούνται από αφοσιωμένους εργαζόμενους.
«Παλιά ήταν: Πώς ολοκληρώνουμε τη δουλειά; Αλλά στις μέρες μας, υπάρχει εξίσου μεγάλο ενδιαφέρον για: Πώς είναι οι άνθρωποι; Και αυτό που διαπιστώνει η έρευνα είναι ότι η ψυχολογική ασφάλεια είναι ένας καλός παράγοντας πρόβλεψης πιο θετικών εργασιακών εμπειριών».
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η ψυχολογική ασφάλεια είναι μεγαλύτερη όταν οι άνθρωποι αισθάνονται αυθεντικοί. Ως αποτέλεσμα, οι εργαζόμενοι τείνουν να αισθάνονται λιγότερο άγχος και πίεση. Ενθαρρύνει επίσης την αίσθηση της συμμετοχής, ιδιαίτερα για τους εργαζόμενους που έχουν περιθωριοποιηθεί ιστορικά στο χώρο εργασίας.
Χωρίς φόβο, χωρίς θυμό…
Οι ψυχολογικά ασφαλείς ηγέτες είναι πρόθυμοι να είναι ευάλωτοι
Όσοι αισθάνονται ψυχολογικά ασφαλείς κάνουν ειλικρινείς δηλώσεις που καθιστούν σαφές ότι εκτιμούν τις απόψεις των άλλων: «Θα χρειαστούμε όλες τις ιδέες που έχετε» ή «Αυτή είναι μια απίστευτα προκλητική διαδικασία. Παρακαλώ μιλήστε αμέσως μόλις με δείτε να κάνω κάτι λάθος.»
Οι καλοί ηγέτες δεν θυμώνουν εάν η απάντηση δεν είναι αυτή που θέλουν να ακούσουν
Το “κλειδί” είναι να μη θυμώνει ένας ηγέτης όταν ακούει μια αντίθετη άποψη ή άσχημα νέα. Σε έναν ασταθή, αβέβαιο, περίπλοκο κόσμο, θα υπάρχουν πάντα άσχημα νέα. Άλλωστε, «Αν δεν υπάρχουν άσχημα νέα, υπενθυμίστε στον εαυτό σας: Δεν είναι ότι δεν είναι εκεί. Είναι ότι δεν το ακούς».
