Ξέρεις ποιος είναι ο χρονότυπός σου;

Ποιες ώρες της ημέρας η παραγωγικότητά σου είναι στα φόρτε της; Μήπως αναγκάζεσαι να εργάζεσαι όταν δεν είσαι πολύ αποδοτικός;

Υπάρχουν τέσσερις χρονότυποι, σύμφωνα με τον Αμερικανό κλινικό ψυχολόγο και ιατρό ύπνου, Michael Breus. Σύμφωνα με τις έρευνές του, το 55% των ανθρώπων βρίσκουν τη μέγιστη παραγωγικότητα στη μέση της ημέρας (10:00 έως 14:00). Το 15% είναι πιο αποδοτικό νωρίς το πρωί. Το 15% εργάζεται καλύτερα μέχρι αργά το βράδυ και το 10% έχει πιο ασταθή κιρκάδιο ρυθμό, ο οποίος μπορεί να διαφέρει από μέρα σε μέρα.

Πέρα από αυτές τις παραλλαγές, ωστόσο, η παραδοσιακή εργάσιμη ημέρα 9 με 5, οκτώ ωρών – που εφευρέθηκε από τα εργατικά συνδικάτα των ΗΠΑ το 1800 – εξακολουθεί να είναι ο κανόνας. Ως αποτέλεσμα, πολλοί άνθρωποι πρέπει να εργάζονται εκτός των ωρών αιχμής της παραγωγικότητάς τους! Σε μια μικρή έρευνα του Ιανουαρίου σε σχεδόν 1.500 Αμερικανούς εργαζομένους, το 94% των ερωτηθέντων είπε ότι αυτό πράγματι τους συνέβη και το 77% είπε ότι οι υποχρεωτικές τυπικές ώρες εργασίας επηρέασαν την απόδοση της εργασίας τους. Για να ανταπεξέλθουν, σχεδόν οι μισοί απάντησαν ότι κοιμούνται κατά τη διάρκεια της εργάσιμης ημέρας! Το 42% “επενδύει” σε καφεΐνη για να διατηρήσει τα επίπεδα ενέργειας και το 43% χρησιμοποιεί τεχνικές διαχείρισης του άγχους.

Το Chronoworking δεν είναι νέο, ωστόσο έχει προσελκύσει περισσότερη προσοχή από την πανδημία και μετά, καθώς η απομακρυσμένη και υβριδική εργασία έχει ενσωματωθεί, όπως λέει ο Dirk Buyens, καθηγητής διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού στο Vlerick Business School στις Βρυξέλλες. «Δεν ξοδεύουμε πλέον όλοι μια ώρα περίπου σε μια μετακίνηση μεταξύ των προκαθορισμένων ωρών από περίπου επτά έως εννέα το πρωί, και μπορούμε πραγματικά να καταλάβουμε πότε είμαστε πιο παραγωγικοί και πώς να αξιοποιήσουμε στο έπακρο τη δουλειά μας».

Στους εργαζομένους, ειδικά στους νεότερους, αρέσει η ιδέα να προσαρμόσουν το πρόγραμμά τους στις πιο παραγωγικές τους ώρες – αλλά οι εταιρείες μπορούν επίσης να επωφεληθούν από την χρονοεργασία. Το να επιτρέπεται στο προσωπικό να εργάζεται όταν είναι στα καλύτερά του θα μπορούσε να ενισχύσει την απόδοση και την ευημερία, με θετική επίδραση στη διατήρηση των εργαζομένων. «Εάν οι εργαζόμενοι είναι ευχαριστημένοι και οι διευθυντές τους επιτρέπουν να εργάζονται ώρες που ταιριάζουν στις ανάγκες τους, θα είναι πιο πιθανό να παραμείνουν στον οργανισμό», επισημαίνει ο Dirk Buyens.

Υπάρχουν περιορισμοί…

Δεν είναι μια πολύ διαδεδομένη πρακτική. Πολλές εταιρείες εξακολουθούν να τη βρίσκουν αντισυμβατική και απλά δεν μπορεί να λειτουργήσει για άλλους, όπως τμήματα εξυπηρέτησης πελατών ή επιχειρήσεις που συνδέονται με εξωτερικούς παράγοντες, όπως το ωράριο στο χρηματιστήριο. Ωστόσο, ορισμένες εταιρείες χωρίς αυτούς τους περιορισμούς, την εισάγουν.

Για παράδειγμα…

Κανένας από τους 17 υπαλλήλους της πλατφόρμας θέσεων εργασίας Flexa με έδρα το Λονδίνο δεν ακολουθεί το ίδιο μοτίβο εργασίας. Αντίθετα, λέει η CEO Molly Johnson-Jones, είναι ελεύθεροι να χτίσουν τις μέρες τους με βάση το πότε αισθάνονται πιο παραγωγικοί. Μερικοί ξεκινούν ήδη από τις 07:30, ενώ άλλοι δεν συνδέονται μέχρι τις 11:00 και εργάζονται αργότερα μέχρι το βράδυ.

“Είναι ανόητο να χρειάζεται να συνεργαζόμαστε όλοι ταυτόχρονα. Αποκτάς πολύ περισσότερα από τους ανθρώπους αν λειτουργείς γύρω από διαφορετικούς χρονοτύπους.” Η προσέγγιση έχει το πρόσθετο πλεονέκτημα της ομαλοποίησης του ευέλικτου ωραρίου για τους γονείς ή εκείνους με άλλες ευθύνες που καθιστούν δύσκολο να τηρηθούν οι περιορισμοί 9 έως 5.

Ωστόσο, το Chronoworking θα μπορούσε να δημιουργήσει πρακτικές προκλήσεις…  Όσο κι αν η προσέγγιση παρέχει στους εργαζομένους ανεξαρτησία και τη δυνατότητα να έχουν μια μη γραμμική εργάσιμη ημέρα, τα μέλη της ομάδας εξακολουθούν να χρειάζονται τουλάχιστον κάποιες «διασταυρούμενες ώρες» για συναντήσεις και κοινά έργα. Πρέπει επίσης να γνωρίζουν τις ατομικές ώρες εργασίας κάθε ατόμου. Οι διευθυντές μπορεί να δυσκολεύονται, τόσο με την επίβλεψη της παραγωγής του προσωπικού όσο και με τη διασφάλιση ότι είναι διαθέσιμοι και υποστηρικτικοί ανά πάσα στιγμή.