Καλημέρα SayYesser!!!
Τα μηνύματα πολλά για το θέμα της Παρασκευής καθώς όλοι αναγνωρίσαμε όλο αυτό που συνέβαινε γύρω μας αλλά δεν ξέραμε πως είχε και όνομα!!!
Σε περίπτωση που δεν μας διάβασες την Παρασκευή, δες το άρθρο εδώ.
Πολλοί λοιπόν είπατε πως οκ, αναγνωρίσαμε το φαινόμενο, το βαφτίσαμε και βρήκαμε και στοιχεία του εαυτού μας στην περιγραφή του. Πώς όμως το αντιμετωπίζουμε; Όπως πάντα λοιπόν η θεία Κλαίρη έψαξε, διάβασε και βρήκε τους τρόπους αντιμετώπισης του φαινομένου Dunning-Kruger.
Το λοιπόν: Ο μετριασμός του φαινομένου Dunning-Kruger δεν έχει να κάνει με την εξάλειψη της εμπιστοσύνης, αλλά αντίθετα με την ευθυγράμμισή της με την πραγματική ικανότητα. Μέσω της αυτογνωσίας, της συνεχούς μάθησης και ενός υποστηρικτικού περιβάλλοντος, τα άτομα αναπτύσσουν μια πιο ακριβή αυτοαξιολόγηση και αγωνίζονται για προσωπική και επαγγελματική ανάπτυξη.
Αν εντοπίσαμε στοιχεία Dunning – Kruger στον χαρακτήρα μας, να τι μπορούμε να κάνουμε:
Ζητάμε ενεργά ανατροφοδότηση. Ζητάμε τακτικά σχόλια από ανθρώπους που κατά βάθος ξέρουμε πως είναι καλύτεροι από μας σε κάτι. Η εποικοδομητική κριτική είναι ζωτικής σημασίας για την κατανόηση των δυνατών σημείων αλλά και των αδυναμιών μας.
Αγκαλιάζουμε τη δια βίου μάθηση. Αναγνωρίζουμε ότι η μάθηση είναι μια διαδικασία που δεν τελειώνει ποτέ. Η συνεχής εκπαίδευση μέσω βιβλίων, σεμιναρίων και λοιπόν τρόπων ανάπτυξης κρίνεται απαραίτητη για να διευρύνουμε τις γνώσεις και τις δεξιότητές μας.
Καλλιεργούμε την αυτογνωσία. Εξασκούμαστε στον αυτοστοχασμό ώστε να κατανοήσουμε καλύτερα τις ικανότητες και τους περιορισμούς μας. Εργαλεία όπως το ημερολόγιο, ο διαλογισμός ή ακόμα και οι ψυχολογικές αξιολογήσεις μπορούν να παρέχουν πληροφορίες για τη συμπεριφορά και τις διαδικασίες σκέψης μας.
Θέτουμε ρεαλιστικούς στόχους. Βάζουμε επιτεύξιμους στόχους που διευρύνουν τις ικανότητές μας αλλά είναι και εφικτοί. Η επίτευξη αυτών των στόχων παρέχει μια πιο ακριβή αξιολόγηση των δεξιοτήτων μας και ενθαρρύνει την ανάπτυξη.
Συγκρίνουμε πρότυπα, όχι ομοτίμους. Χρησιμοποιούμε αντικειμενικά πρότυπα και σημεία αναφοράς για να μετρήσουμε τις δεξιότητές μας αντί να συγκρίνουμε τον εαυτό μας με τους γύρω μας και αυτό βοηθάει στην ακριβή αξιολόγηση των ικανοτήτων και της προόδου μας.
Αγκαλιάζουμε την ταπεινοφροσύνη. Αναγνωρίζουμε ότι κανείς δεν είναι τέλειος και ότι όλοι έχουμε περιθώρια βελτίωσης. Το να είμαστε ανοιχτοί στη μάθηση από άλλους, ανεξάρτητα από το επίπεδο εξειδίκευσής τους, μπορεί να μετριάσει την υπερβολική μας και πολλές φορές αδικαιολόγητη αυτοπεποίθησή μας.
Tip of the Day: Φυσικά και αναγνώρισα πολλά στοιχεία στον εαυτό μου. Προφανώς υπάρχουν πράγματα που δεν γνωρίζω ακριβώς, ίσως στο περίπου ή και καθόλου αλλά στον εαυτό μου αρχικά και κατά συνέπεια και στους άλλους λέω πως “το ‘χω”. Και ναι τις περισσότερες φορές για να μη σου πω όλες όντως το έχω, όμως ζορίζομαι για να το καταφέρω και ίσως τα πράγματα να ήταν πιο εύκολα για μένα αν καταδεχόμουν να ρίξω τα μούτρα μου και να ζητήσω βοήθεια και καθοδήγηση. Εσύ, τι λες; Θα ήταν όντως πιο εύκολα τα πράγματα εκεί έξω αν ήμασταν ειλικρινείς με τους εαυτούς μας και καταπιανόμαστε με πράγματα που πραγματικά γνωρίζουμε; Με το χέρι στην καρδιά δεν ξέρω να σου πω, αφού θεωρώ πως ναι είναι ωραίο να ζητάς βοήθεια και καθοδήγηση, όμως είναι τόσοι πολλοί εκεί έξω που περιμένουν να δείξεις άγνοια ή αδυναμία για να σε κατασπαράξουν που πραγματικά μάλλον και ο Dunning και ο Kruger για μένα είναι μονόδρομος… και λέω ζήτω στο ό,τι δηλώσεις είσαι!
