Στη ζωή μας πολλές φορές ανεχόμαστε καταστάσεις και ανθρώπους ίσως γιατί φοβόμαστε την αποκόλληση!
Οι περισσότεροι από εμάς δεν έχουμε γαλουχηθεί οχι μόνο να φεύγουμε από τοξικές σχέσεις αλλά ούτε καν να συζητούμε για το πώς αισθανόμαστε! Γιατί μας κυριεύει ένας ανώνυμος φόβος που τελικά έχει όνομα «απώλεια» ή «μοναξιά»!
Το νόμισμα όμως έχει δυο όψεις, όπου αν η μια είναι η δήθεν απώλεια τότε η άλλη είναι η ψυχική απελευθέρωση!
Αλήθεια, πώς αισθάνεστε σε μια κακή σχέση, σε μια επικριτική σχέση, σε μια άκαμπτη σχέση ή σε μια βίαιη σχέση (η βία είναι λεκτική) που βασίζεται μόνο σε λέξεις ωραιοποιημένες; Σε μια σχέση που δεν είστε καλά και ο άλλος είναι καλά; Που φοβάστε να μιλήσετε για ό,τι σας συμβαίνει;
Σίγουρα δεν αισθάνεστε όμορφα, φοβάστε την επόμενη φορά κάποιας έκρηξης, ή ακόμα χειρότερα μπαλώνετε τα συμβάντα μόνο και μόνο μην μείνετε μόνοι!
Η αποκόλληση είναι πολύ δύσκολη γιατί η ζωή μας αλλάζει στο 100% και έρχονται όλα τούμπα!
Η μεταβατική περίοδος είναι απίστευτα αγχώδης, όμως δίνοντας λίγο χρόνο θα αντιληφθείτε πόσο σημαντική είναι η ηρεμία σας, η γαλήνη και η έλλειψη φόβου!
Σαφώς η συντροφικότητα είναι υπέροχη εφόσον και τα δυο μέλη βαδίζουν σε υγιή μονοπάτια σεβασμού, σύμπνοιας, ευγένειας και αγάπης! Όταν το μονοπάτι ραγίσει, σπάσει, και ο ένας από τους δυο το θεωρεί δύσβατο τότε οι σχέσεις είναι γεμάτες ανισορροπίες!
Η ζωή μας ανήκει και οφείλουμε να τη ζούμε στο έπακρο ξαπλώνοντας το βράδυ μόνο με όμορφες εικόνες … χωρίς δάκρυα και θλίψη!
Ζήστε τη ζωή σας ή τουλάχιστον προσπαθήστε να επιλέγετε ανθρώπους που σας αγαπούν για αυτό που είστε…που σας εκτιμούν για αυτό που διαθέτετε και που σας μιλούν όπως θα ήθελαν να τους μιλούν!!!
