H Διεθνής Ημέρα Χηρών (International Widows Day) καθιερώθηκε το 2010 από τον ΟΗΕ, για να στρέψει τους προβολείς έστω και για μία μέρα στη «φτώχεια και την αδικία που βιώνουν εκατομμύρια χήρες και τα προστατευόμενα από αυτές μέλη σε όλο τον κόσμο».
Η πρωτοβουλία ανήκε στον Αγγλοϊνδό επιχειρηματία Λόρδο Λούμπα, ο οποίος από το 1998 έχει συστήσει το ομώνυμο ίδρυμα για την παροχή βοήθειας σε αναξιοπαθούσες χήρες.
Η 23η Ιουνίου επελέγη, επειδή την ημέρα αυτή του 1954 η μητέρα του Λόρδου Λούμπα, Σριμάτι Πούσπα Βάτι Λούμπα, έμεινε χήρα.
Τα 5 στάδια του πένθους
Κάθε γυναίκα που χάνει τον αγαπημένο της σύζυγο, όπως και κάθε άνθρωπος βιώνει το πένθος μέσα από πέντε στάδια. Η ελβετίδα ψυχίατρος Ελίζαμπεθ Κιούμπλερ-Ρος δημιούργησε ένα μοντέλο, γνωστό ως τα πέντε στάδια του πένθους. Το μοντέλο πολύ γρήγορα υιοθετήθηκε στην επιστήμη της ψυχολογίας, με σκοπό να περιγράψει το πένθος που βιώνει οποιοσδήποτε άνθρωπος μπροστά στην απώλεια ενός προσώπου ή ακόμα και σε μία σημαντική αλλαγή στη ζωή του:
- Άρνηση: Στο στάδιο αυτό ο άνθρωπος αρνείται αυτό που έχει συμβεί. Δεν είναι σε θέση να διαχειριστεί την απώλεια, αρνείται την ύπαρξη του τέλους και την πραγματικότητα…
- Θυμός: Η οργή και ο θυμός είναι πιθανό να μετατίθενται προς πάσα κατεύθυνση. Το άτομο που πενθεί θυμώνει μέσα από την συνειδητοποίηση της απώλειάς του. Προσπαθεί να βρει κάποιον για να του ρίξει τις ευθύνες.
- Διαπραγμάτευση: Κατά τη διαπραγμάτευση ο άνθρωπος που έχει υποστεί μία απώλεια επιδιώκει να κάνει κάποιου είδους συμφωνία. Το άτομο που πενθεί αναρωτιέται τι θα μπορούσε να είχε κάνει για να αποτρέψει την απώλεια του αγαπημένου του προσώπου. Οι περισσότερες διαπραγματεύσεις γίνονται με τον Θεό…
- Κατάθλιψη: Το άτομο που πενθεί αρχίζει και συνειδητοποιεί την απώλεια, έρχεται σε επαφή με τα συναισθήματα της θλίψης, του πόνου, της αβεβαιότητας και του φόβου. Αναγνωρίζοντας το πρόβλημα της απώλειας, το άτομο βυθίζεται σε κατάθλιψη.
- Αποδοχή: Στο τελικό στάδιο, της αποδοχής, ο άνθρωπος αποφασίζει ότι δεν μπορεί να αλλάξει τίποτα. Μπορεί όμως να διατηρήσει τη μνήμη του εκλιπόντος.
Say yes and get impressed!
Ήξερες ότι οι χήρες έχουν μια περίεργη σύνδεση με τη σαμπάνια;
Το 1805, η Barbe-Nicole Clicquot μετά τον θάνατο του άντρα της αναλαμβάνει την οικογενειακή οινοποιία και καταφέρνει με πρωτοποριακές μεθόδους να κάνει τη σαμπάνια το νούμερο 1 ποτό πολυτελείας στην Ευρώπη. Ο τσάρος Αλέξανδρος Α΄ μάλιστα δήλωνε ότι είναι η μοναδική σαμπάνια που δέχεται ο ουρανίσκος του. Η διάσημη αυτή χήρα «εφηύρε» τη ροζέ σαμπάνια αλλά πήγε και ένα βήμα παραπέρα… Είχε την ιδέα για το ξεχωριστό μπουκάλι σαμπάνιας, που δεν έχει αλλάξει μέχρι σήμερα!
Ωστόσο δεν ήταν η μόνη… Και άλλες χήρες συνέβαλαν στη διαμόρφωση του brand της σαμπάνιας, όπως η χήρα Pommery, που παρήγαγε κατά παραγγελία της βασίλισσας Βικτόριας ξηρή σαμπάνια (brut). Οι δυο χήρες αποτέλεσαν τις πρώτες επιχειρηματίες της Γαλλίας και βρίσκονταν κάτω από την προστασία της βασίλισσας Βικτόριας, η οποία, όντας επίσης χήρα, ήταν μια από τις καλύτερες πελάτισσες των δυο οινοποιείων.
Οι σαμπάνιες με χήρες έγιναν τόσο διάσημες, που πολλές επιχειρήσεις σαμπάνιας πρόσθεσαν τη λέξη «Veuve», δηλαδή «χήρα», στις ετικέτες τους
