Ο τομέας της εκπαίδευσης αποτελεί ίσως την κορωνίδα της κοινωνικής διαστρωμάτωσης, την εκκίνηση της ένταξης σε κοινωνικούς δεσμούς και συνθήκες, κατά την οποία τα μικρά παιδιά σιγά-σιγά αποκτούν ανεξαρτησία και «δοκιμάζονται» σε αυτό που αποκαλούμε «έξω κόσμο».
Όλες οι βαθμίδες της εκπαίδευσης εντάσσουν τα παιδιά στο ανάλογο πλαίσιο απαιτήσεων και δομών, προετοιμάζουν την κάθε μετάβαση ώστε να πραγματοποιείται με ομαλό τρόπο και κυρίως παρέχουν τα κατάλληλα εφόδια προκειμένου ο καθένας να ακολουθήσει τον δρόμο του.
Για ποιον, όμως, λόγο είναι και πρέπει να θεωρείται σημαντικός και αναγκαίος ο Σχολικός Επαγγελματικός Προσανατολισμός ως μάθημα και κυρίως για ποιους λόγους απουσιάζει από τα εκπαιδευτικά ιδρύματα, ειδικά της χώρας μας;
Είναι εξαιρετικά σημαντικό να γνωρίζουμε τι ακριβώς σημαίνει ο σχολικός επαγγελματικός προσανατολισμός.
Επαγγελματικός Προσανατολισμός ορίζεται η διαδικασία κατά την οποία ειδικοί (Ψυχολόγοι, Κοινωνιολόγοι κ.ά.) υποβοηθούν το άτομο να επιλέξει την κατεύθυνση των σπουδών του και κατ ́ επέκταση την επαγγελματική πορεία που θα επιλέξει. Να σημειωθεί ότι επαγγελματικός προσανατολισμός αποτελεί μια διάσταση του θεσμού «συμβουλευτικής», υποδηλώνοντας τη μεθοδολογία που εφαρμόζεται. Η επιλογή του επαγγέλματος αποτελεί και την επιλογή του βιοπορισμού.
Μέσω της εργασίας ο κάθε άνθρωπος επιτελεί και ανάλογο έργο, εξελίσσεται και παράλληλα αμείβεται για την προσφορά του και μπορεί και επιβιώνει. Δεν πρόκειται για μια απλή υπόθεση, καθώς αρκετοί είναι αυτοί που μετανιώνουν για τις επιλογές τους, που η ανεργία και οι δύσκολες οικονομικές συνθήκες δυσχεραίνουν πολλούς επαγγελματικούς κλάδους και κυρίως λόγω της δέσμευσης που συνεπάγεται για τον καθένα προσωπικά. Επομένως, αποτελεί μεγάλο πλήγμα για την μετέπειτα πορεία το γεγονός ότι στα πρώιμα σχολικά χρόνια δεν υπάρχει ανάλογη ενημέρωση και προετοιμασία για το τι θα ακολουθήσει. Κανείς δεν διαφωνεί με το ότι οι σχολικές γνώσεις είναι σημαντικά εφόδια για όποιον επιθυμεί να τα αξιοποιήσει.
Οι εκπαιδευτικοί φορείς οφείλουν να παρέχουν την κατάλληλη αυτή προετοιμασία, με γνώμονα την ανάγκη κάθε παιδιού ξεχωριστά (καθότι είναι μοναδικό και με δικές του ιδιαιτερότητες), τη βοήθεια προκειμένου το καθένα να ανακαλύψει τα ταλέντα και τις προτιμήσεις του και, τέλος, να αποτελεί πάντοτε η εκπαίδευση το μέσο για την ομαλή μετάβαση στην ενηλικίωση.
Ο Αννίβας, προσπαθώντας να διασχίσει τις Άλπεις, είπε πως: «Είτε θα τον βρούμε τον δρόμο είτε θα τον φτιάξουμε». Σε αυτόν, λοιπόν, τον δρόμο της ζωής ας φροντίσουμε να προετοιμάσουμε τα παιδιά για το μονοπάτι που θα διασχίσουν και ας ελπίσουμε πως στο τέλος του θα βρουν την εκπλήρωση των στόχων τους.