Η Ρευματοειδής Αρθρίτις (Rheumatoid Arthritis) είναι μία
συστηματική Αυτοάνοση Νόσος, η οποία – αν αφεθεί χωρίς θεραπεία-
προκαλεί άλλοτε άλλου βαθμού αναπηρία.
Είναι η πιο συχνή συστηματική Αυτοάνοση φλεγμονώδης αρθρίτιδα.
Η συχνότητα της είναι περίπου 1%, με αναλογία 3:1 γυναίκες /άνδρες και
με παγκόσμια γεωγραφική κατανομή.
Αποτελεί μία νόσο που «δεν γνωρίζει ηλικία».
Ακόμη και οι νεαρές ηλικίες πλήττονται από τη νόσο.
Προκύπτει από μια σύνθετη αλληλεπίδραση μεταξύ των γονιδίων και του περιβάλλοντος, που οδηγούν σε διακοπή της ανοσολογικής ανοχής και αρθρική φλεγμονή.
Περιβαλλοντικοί παράγοντες: Το κάπνισμα (που αυξάνει τον κίνδυνο
εμφάνισης της νόσου x 20-40 φορές), το stress κ.α.
Πορεία νόσου – Πρόγνωση
Η νόσος προχωρά με περιόδους αυτόματης ύφεσης και έξαρσης.
Bαριά αναπηρία: 6-12% των ασθενών με Ρ.Α. Όλα τα ανωτέρω θα συμβούν αν η νόσος δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα και σωστά!
Τα συμπτώματα της Ρευματοειδούς Αρθρίτιδας ποικίλλουν από
άτομο σε άτομο.
Κύρια συμπτώματα της Ρευματοειδούς Αρθρίτιδας αποτελούν ο πόνος
στις αρθρώσεις, το πρήξιμο και η δυσκαμψία. Είναι πιθανό, όμως, να προκαλέσει γενικότερα συμπτώματα και φλεγμονή και σε άλλα μέρη του
σώματος. Ορισμένοι ασθενείς, πέρα από τα συμπτώματα στις αρθρώσεις,
μπορεί να εμφανίσουν και γενικότερα συμπτώματα, όπως κόπωση και
έλλειψη ενέργειας, πυρετό, εφίδρωση, μειωμένη όρεξη και απώλεια
βάρους, ξηροφθαλμία, αλλά και πόνο στο στήθος, εάν επηρεάζονται η
καρδιά ή οι πνεύμονες.
Διάγνωση
Η Διάγνωση τίθεται κυρίως από την Κλινική Εικόνα του ασθενούς και -κατά δεύτερο λόγο- από τις Εργαστηριακές Εξετάσεις.
Βασικοί χρήσιμοι Εργαστηριακοί δείκτες στην Ρ.Α. είναι:
O Ρευματοειδής Παράγων (RF), τα αντισώματα έναντι αντι-
κυκλικών κιτρουλλινοποιημένων πεπτιδίων (anti-CCP antibodies ή ΑCPA).
Θεραπεία
Οι γενικές αρχές θεραπευτική αγωγής είναι:
1. Η θεραπεία της νόσου γίνεται πάντα από τον ρευματολόγο σε συνεργασία και με τη
σύμφωνη γνώμη του καλά ενημερωμένου ασθενούς.
2. Η έναρξη της θεραπείας πρέπει να γίνεται άμεσα με τη διάγνωση
της νόσου για την καλύτερη αποτελεσματικότητα της αρχικής
θεραπευτικής αγωγής και την πρόληψη μόνιμων βλαβών.
Στόχοι της θεραπευτικής αγωγής είναι η ύφεση ή, αν αυτό δεν
είναι εφικτό, η χαμηλή ενεργότητα της νόσου (έλεγχος της υμενίτιδας
και την αποφυγή της βλάβης της άρθρωσης.)
Για την επίτευξη των παραπάνω θεραπευτικών στόχων, απαιτείται η
συχνή παρακολούθηση των ασθενών.
Χρυσός κανόνας είναι: “θεράπευσε νωρίς-θεράπευσε
αποτελεσματικά”.
Οι βιολογικοί παράγοντες άλλαξαν δραστικά το τοπίο της
θεραπείας της Ρ.Α.
Το γεγονός ότι η νόσος ανταποκρίνεται ποικιλοτρόπως στις διάφορες
φαρμακευτικές προσεγγίσεις, καταδεικνύει ότι η ΡΑ δεν είναι μία ενιαία
νόσος.
Συμπερασματικά
Μια καλύτερη κατανόηση των διαφόρων προδιαθεσικών και
πυροδοτικών παραγόντων , στην πρώιμη Ρευματοειδή Αρθρίτιδα!
θα πρέπει να αποφέρει βιολογικούς δείκτες με προγνωστική και
θεραπευτική χρησιμότητα γι’αυτή την κλινικά ετερογενή
πάθηση.
Η εξατομικευμένη θεραπεία αποτρέπει πλέον την εγκαθίδρυση
αναπηριών και εξασφαλίζει μια καλή ποιότητα ζωής.
