Είναι μια συστηματική χρόνια φλεγμονώδης νόσος που φέρει
σημαντική επιβάρυνση για τους ασθενείς και την κοινωνία.
Η ΡΑ εκτιμάται ότι έχει επιπολασμό 0,5–1% όλων των ενηλίκων, με
γυναικεία επικράτηση 2–3 φορές μεγαλύτερη από τους άνδρες.
Η ΡΑ επηρεάζει κυρίως τις αρθρικές αρθρώσεις, αλλά μπορεί επίσης να
έχει εξωαρθρικές εκδηλώσεις όπως ρευματοειδή οζίδια, πνευμονική
συμμετοχή ή αγγειίτιδα, μεταξύ άλλων συστηματικών συννοσηροτήτων.
Είναι καλά τεκμηριωμένο ότι τα άτομα με ρευματοειδή αρθρίτιδα (RA)
έχουν αυξημένη θνησιμότητα σε σύγκριση με τον γενικό πληθυσμό, εν
μέρει – λόγω αυξημένου κινδύνου καρδιαγγειακών επεισοδίων και
καρδιαγγειακού θανάτου.
40% των θανάτων ασθενών με Ρευματοειδή Αρθρίτιδα οφείλεται σε
καρδιαγγειακές αιτίες.
Η Ρευματοειδής Αρθίτιδα αποτελεί ανεξάρτητο και ισχυρό παράγοντα καρδιαγγειακού κινδύνου, στο επίπεδο του Σακχαρώδους Διαβήτη.
Παράγοντες που φαίνεται να συνδέονται με τον αυξημένο κίνδυνο
καρδιαγγειακής νόσου( CVD) στην ΡΑ:
Μεγαλύτερη διάρκεια της νόσου,
αν ο ασθενής είναι IgM – Rheumatoid Factor ( R F + ) θετικός
και / ή Αντικυκλικό κιτρουλλιωμένο πεπτίδιο( αντι – CCP +)
θετικός και
η παρουσία ορισμένων εξω-αρθρικών εκδηλώσεων
Για την διαχείριση του κινδύνου ( CVD) στον πληθυσμό της RA
Η επικαιροποιημένη κατευθυντήρια γραμμή της European League Against Rheumatism (EULAR) συνιστά αξιολόγηση κινδύνου καρδιαγγειακής νόσου (CVD) τουλάχιστον μία φορά κάθε 5 χρόνια σε όλους τους ασθενείς με Ρευματοειδή Aρθρίτιδα (R.A.).
Ο υπερβολικός κίνδυνος CVD – που συνιστά η ύπαρξη R.A., μπορεί να
συγκριθεί με τον κίνδυνο εμφάνισης σακχαρώδους διαβήτη τύπου II ( DM II ), επηρεάζεται δε και από άλλους παράγοντες σχετιζόμενους με τη νόσο και τη φαρμακολογική θεραπεία, δηλαδή με γλυκοκορτικοειδή , μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα.
Στην ΡΑ υπάρχει Επιταχυνόμενη Αθηροσκλήρυνση.
Οι ασθενείς με R.A. έχουν δυσλιπιδαιμία, που περιλαμβάνει αυξημένη ολική χοληστερόλη ( TC ) και χαμηλής πυκνότητας λιποπρωτεϊνη ( LDL ) – χοληστερόλη (LDL-C).
Συμπερασματικά
Σε ασθενείς με Ρευματοειδή Αρθρίτιδα, προς αποφυγή του
αυξημένου Κινδύνου CVD απαραίτητα είναι:
Στενή Παρακολούθηση της ΝΟΣΟΥ
Αντιμετώπιση Παραδοσιακών παραγόντων ΚΙΝΔΥΝΟΥ
Προσοχή σε ασθενείς με χαμηλή TC / LDL , μπορεί να υπάρχει
αυξημένη ΕΝΕΡΓΟΤΗΣ ΝΟΣΟΥ
Αυξημένη CRP είναι ανεξάρτητος παράγων ΚΙΝΔΥΝΟΥ για CVD
Χρήση ΜΕΘΟΤΡΕΞΑΤΗΣ , ΥΔΡΟΞΥΧΛΩΡΟΚΙΝΗΣ , και αντι- TNF,
σημαντικοί παράγοντες επιβίωσης
Έναρξη ΣΤΑΤΙΝΩΝ σε υψηλού Κινδύνου ασθενείς: Rf+ ,αντι –
CCP +, με μεγάλη διάρκεια νόσο και υψηλή Ενεργότητα
νόσου.
Οι θεραπείες για τη ΡΑ έχουν αλλάξει δραματικά τις τελευταίες δεκαετίες. Οι τρέχουσες θεραπείες μπορούν να οδηγήσουν σε
ουσιαστικό όφελος για τους περισσότερους ασθενείς, ιδιαίτερα
εκείνους με πρώιμη διάγνωση, και σχεδόν το 50% των ασθενών
επιτυγχάνει ύφεση με τροποποιητικά της νόσου αντιρευματικά
φάρμακα (DMARDs).
Η νοσηρότητα και η θνησιμότητα για τη ΡΑ μειώνεται σταθερά με την
εμφάνιση πιο αποτελεσματικών θεραπειών.
