Καλημέρα σας αγαπημένοι μου SayYessers!!! Ας πούμε μία ιστορία για σήμερα:
Μία πλούσια κυρία συνάντησε έναν ηλικιωμένο πωλητή και τον ρώτησε: “Πόσο κάνουν τα αυγά;”
Ο γέρος πωλητής απάντησε: “30 λεπτά το ένα αυγό, κυρία”
Του είπε: “Θα πάρω 10 αυγά για 2,50 ευρώ ή αλλιώς θα φύγω”.
Ο γέρος πωλητής απάντησε: “Εντάξει, πάρτε τα στην τιμή που θέλετε. Και ίσως μου φέρει γούρι η επίσκεψή σας, γιατί σήμερα δεν έχω πουλήσει ούτε ένα μέχρι τώρα.”
Η κυρία πήρε τα αυγά και έφυγε έχοντας την αίσθηση πως κέρδισε. Έβαλε τα αυγά στο αυτοκίνητό της και πήγε στο απέναντι εστιατόριο με τη φίλη της. Εκεί, παρήγγειλαν ό,τι τους άρεσε.
Και παρόλο που πήραν πολλά πιάτα, έφαγαν ελάχιστα και άφησαν τα υπόλοιπα στο τραπέζι. Στη συνέχεια η κυρία ζήτησε τον λογαριασμό. Ήταν €37,30 και έδωσε €40,00 λέγοντας στον σερβιτόρο να κρατήσει τα ρέστα.
Αυτό το περιστατικό ήταν αρκετά φυσιολογικό για τον σερβιτόρο, αλλά ήταν επώδυνο και άδικο για τον φτωχό πωλητή αυγών που τις κοιτούσε από μακριά.
Γιατί δείχνουμε πάντα την δύναμή μας όταν βλέπουμε έναν φτωχότερο άνθρωπο;
Και γιατί γινόμαστε απλόχεροι σε όσους ίσως και να μην έχουν και τόσο ανάγκη την γενναιοδωρία μας;
Κάποτε διάβασα κάπου:
Κάποιος αγόραζε απλά πράγματα από φτωχούς πλανόδιους σε ακριβή τιμή παρόλο που δεν τα χρειάζεται. Μερικές φορές μάλιστα, συνήθιζε να τους πληρώνει πολύ παραπάνω.
Την οικογένειά του την παραξένευε αυτή η συνήθειά του και έτσι μια μέρα ο μεγαλύτερος γιος τον ρώτησε: “Γιατί το κάνεις αυτό;”
Τότε ο πατέρας του απάντησε:
“Παιδί μου, αυτό που κάνω είναι μια πράξη φιλανθρωπίας τυλιγμένη με αξιοπρέπεια”.
Tip of the Day: Η αξιοπρέπεια είναι εκείνο το λαμπερό φως με τα χρώματα του ουράνιου τόξου, που ξεκινάει μέσα από την ψυχή σου, περνάει μέσα από την καρδιά σου και εξωτερικεύεται μέσα από τα λόγια, τα έργα και την στάση προς τη ζωή και τους ανθρώπους…
