Στην Πολιτεία του Αισώπου που είχε δάση και λιβάδια, ποτάμια και λίμνες, βουνά και θάλασσες, ζούσε και ο Αίσωπος. Από το παράθυρο του σπιτιού του παρακολουθούσε ζώα μικρά και μεγάλα να συζητούν, να µαλώνουν, να γλεντούν, να χαίρονται και να θυμώνουν. Έπειτα έπαιρνε το φτερό του, το βουτούσε στο μελάνι και κάθε φορά μια νέα ιστορία γέμιζε το χαρτί.
Έτσι έγινε και με το τζιτζίκι, που τραγουδούσε κι έπαιζε το βιολί του χωρίς σταματημό όλο το καλοκαίρι. Ενώ το Μυρμήγκι δούλευε σκληρά από την ανατολή μέχρι τη δύση του ήλιου. Τι συνέβη άραγε όταν μπήκε ο χειμώνας; Ξεφυλλίστε κάποιες σελίδες του βιβλίου ΕΔΩ. Aπό τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ.
