Ας δράσουμε

Καλημέρα SayYesser και καλή εβδομάδα από Γερμανία σήμερα…

Σηκώθηκα που λες νωρίς το πρωί, ώστε να προλάβω να κατέβω για πρωινό πριν φύγω για την έκθεση και είχα τη φαεινή ιδέα να ανοίξω το laptop με σκοπό να ενημερωθώ για τις τελευταίες ειδήσεις στην Ελλάδα αλλά και εκτός συνόρων. Ένα θα σου πω… Με έπιασε απελπισία…
Ο κόσμος φαίνεται πως έχει καταρρεύσει. Και εγώ αναρωτιέμαι, μπορούμε ακόμα να σώσουμε την κατάσταση ή είναι χαμένη υπόθεση;

Η εναλλακτική απάντηση βέβαια, είναι να υποχωρήσουμε όλοι μαζί σε μια «λειτουργία διακοπών» και να απολαύσουμε την προσωπική μας ζωή για όσο κρατήσει. Στην τελική, δεν έχουμε καμία υποχρέωση να σηκώσουμε το βάρος του κόσμου στους ώμους μας. Σιγά, μπορεί να καίγεται το σπίτι μας και εμείς να εξακολουθούμε να κάνουμε διακοπές σε ένα απομακρυσμένο νησί ενημερωτικής απομόνωσης. Τι όχι;
Δεν ξέρω τι λες εσύ, εγώ προσωπικά πιστεύω πως όλα διαλύονται. Και το πρόβλημά μου είναι πως θα συνεχίσουν να διαλύονται ακόμα και αν εγώ μπω σε “κατάσταση διακοπών” ή ακόμα και αν αποφασίσω να αναλάβω πρωτοβουλίες και να κάνω κάτι. Ξέρεις γιατί; Γιατί αν το κάνω μόνη μου, θα κάνω απλά μία τρύπα στο νερό, οι πράξεις μου θα είναι μία σταγόνα στον ωκεανό, όμως αν αναλάβουμε όλοι μαζί δράση ίσως τότε η σταγόνα να γίνει ολόκληρο κύμα και ίσως, λέω ίσως να τα καταφέρουμε.
Χρειαζόμαστε συσπείρωση, να αναγνωρίσουμε ποια είναι τα πραγματικά προβλήματα, χρειαζόμαστε μυαλό και ενσυναίσθηση και να μην τρώμε αμάσητο ό,τι μας σερβίρουν.
Όλοι μαζί μπορούμε να κάνουμε πολλά και οφείλουμε να τα κάνουμε για μας, για τα παιδιά μας και για τις επόμενες γενιές. Μπορεί οι παλαιότεροι να βασανίστηκαν με πολέμους και κατοχή, όμως η δική μας γενιά είναι στη χειρότερη μοίρα όλων. Οικονομική κρίση, βιασμοί, δολοφονίες, φτώχεια, capital control, αναρχεία, ανασφάλεια… είναι η καθημερινότητά μας χρόνια τώρα. Αν αυτό δεν πάει να προσομοιάσει σε σκηνικό πολέμου τότε τι;

Tip of the Day: Ελάτε να δράσουμε. Δεν ξέρω πώς, όμως αν έχεις σκεφτεί εσύ είμαι εδώ και περιμένω τις ιδέες σου για να κάνουμε τον κόσμο λίιιιγο καλύτερο. Το αξίζουμε, δεν νομίζεις;