Τι σημαίνει να μεγαλώνεις μέσα σε ένα σώμα που συνεχώς μεταμορφώνεται; Στο πρώτο της μυθιστόρημα, η Κατερίνα Παπαντωνίου μας προσφέρει ένα λογοτεχνικό κολάζ ωριμότητας και ονείρων, μια «σπείρα» εσωτερικού ταξιδιού, όπου ο χρόνος, το σώμα, οι ρόλοι και οι μνήμες συστρέφονται σαν μπιγκόνια σε γλάστρα που δεν την χώρα.
Από ένα οκτάχρονο κορίτσι που «του λένε είσαι κορίτσι» μέχρι τη γυναίκα που θυμάται, ερωτεύεται, ζυμώνει κόλλυβα και διαπραγματεύεται με φαντάσματα, η ηρωίδα πηδά από το μπαλκόνι της απαγόρευσης για να καταδυθεί στις πιο μύχιες εκδοχές της. Η αφήγηση διασχίζει αστικά σουπερμάρκετ και εξοχικές ακρογιαλιές, ψυχοσάββατα και διαδηλώσεις, κάνοντας στάση σε ημερολόγια εγκλεισμού, έρωτα και πένθους.
Με το κόκκινο φως στο χέρι, η Παπαντωνίου ξεναγεί τον αναγνώστη σε μια πόλη εσωτερική και ταραγμένη, όπου οι βιβλιοθήκες γέρνουν απειλητικά και τα ντουλάπια προσφέρουν προσωρινή ασφάλεια. Γραφή πυκνή, ποιητική και ρευστή, γεμάτη θραύσματα που συνθέτουν ένα πανόραμα ενηλικίωσης και αυτογνωσίας.
Η “Συνθετική ορμόνη” δεν αφηγείται απλώς μια ιστορία. Σε παρασέρνει μέσα της.
