Καλημέρα αγαπημένοι μου SayYessers και καλή εβδομάδα!
Το ότι η κοινωνία μας δεν είναι στα καλά της και πως τα πράγματα έχουν αγριέψει πολύ εκεί έξω είναι κάτι που το έχουμε αντιληφθεί όλοι αλλά και κάτι που βιώνουμε καθημερινά. Δολοφονίες παιδιών, χτυπήματα ηλικιωμένων από εγγόνια και παιδιά, ξυλοδαρμοί και φόνοι γυναικών και ανδρών είναι πλέον η καθημερινότητά μας. Κακοποίηση παντού, φραστική, σωματική, ψυχολογική.
Είμαι πεπεισμένη πλέον πως ο μόνος τρόπος να μειώσουμε τα στατιστικά – περιστατικά, είναι η εκπαίδευση. Όχι, δεν εννοώ την εκπαίδευση στο σχολείο αλλά μιλάω για τους τρόπους που πρέπει όλοι μας απαραιτήτως να μάθουμε να αναγνωρίζουμε τα σημάδια κακοποιητικών συμπεριφορών πριν αυτά αποβούν μοιραία.
Πρόσφατα διάβασα την ιστορία του Luke και Ryan Hart, δύο επιζώντες ενδοοικογενειακής βίας, οι οποίοι μετά τη δολοφονία της μαμάς τους και της μικρότερης αδελφής τους από τον ίδιο τους τον πατέρα, ο οποίος αυτοκτόνησε στη συνέχεια, δεν το έβαλαν κάτω και έκαναν σκοπό της ζωής τους να βρουν κάποιο νόημα από την τραγωδία που συνέβη. Αποφάσισαν λοιπόν να βοηθήσουν και άλλους ανθρώπους, εκπαιδεύοντάς τους μέσα από σεμινάρια και διαδικτυακά μαθήματα, δείχνοντάς τους τον τρόπο να αντιλαμβάνονται εγκαίρως κακοποιητικές συμπεριφορές.
Εννοείται ακολουθεί Sparkling Room αν και το συγκεκριμένο θέμα δεν έχει καμία λάμψη μέσα του, εγώ που πάντα πάντα βλέπω τη θετική πλευρά των πραγμάτων, θα σου πω πως αν έστω και ένας άνθρωπος καταφέρει μέσα από αυτό να αντιληφθεί πως είναι σε κακοποιητική σχέση από σύντροφο, πατέρα, μητέρα, φίλο, δάσκαλο, γείτονα για μένα είναι extra sparkling! Είπαμε δεν μπορούμε να σώσουμε όλο τον κόσμο όμως έστω και αν ένας άνθρωπος αφυπνιστεί και σωθεί μου είναι υπεραρκετό.
Tip of the Day: Μιλήστε! Αφυπνίστε και αφυπνιστείτε! Όταν κάποιος σε κάποια γειτονιά αποκαλύπτεται ότι είναι δολοφόνος, κανένας ποτέ δεν πέφτει από τα σύννεφα! Αυτό είναι εξοργιστικό! Γιατί; Γιατί έχεις δει τη συμπεριφορά του και ξέρεις πως είναι ικανός για τέτοια πράξη και το ότι κάποιος δολοφόνησε μία οικογένεια πλέον σου φαίνεται φυσιολογικό και λες στις παρέες σου πως ήσουν σίγουρος πως κάπως έτσι θα κατέληγε αφού τον έχεις δει ο ίδιος να πνίγει γάτες με τα χέρια του, για παράδειγμα. Εσύ τι έκανες; Πώς προστάτεψες την οικογένειά σου και τους γύρω σου από κάποιον που αντιλήφθηκες πως δεν υπολογίζει τη ζωή; Δεν προστάτεψες κανέναν, κλείστηκες στο καβούκι σου και άφησες την κατσίκα του γείτονα να ψοφήσει και το βράδυ έκανες το σταυρό σου και προσευχήθηκες σαν καλός Χριστιανός, ο Θεός να κρατήσει ασφαλή εσένα και αυτούς που αγαπάς. Υπέροχα, το έκανες το χρέος σου και σήμερα. Νομίζεις. Σου έχω νέα. Όταν ψοφάνε συνεχώς οι κατσίκες των γειτόνων κάποια στιγμή θα έρθει και η δική σου σειρά και τότε εσύ θα είσαι απλά άλλο ένα στατιστικό νούμερο και οι γείτονές σου δε θα πέφτουν από τα σύννεφα – ξανά.
