Καλημέρα SayYesser!!!
Ένα τραγούδι στο ραδιόφωνο, μια μυρωδιά, μία εικόνα είναι αρκετά για να σου θυμίσουν κάποιον που έφυγε. Μία απώλεια που όσος καιρός και αν περάσει θα σε πονάει το ίδιο.
Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που όταν τους χάνουμε μας αλλάζουν τα πάντα -για πάντα και τίποτα δεν είναι το ίδιο ξανά. Σαν να μας παίρνουν ένα κομμάτι από τη χαρά φεύγοντας, που όμως μένει για πάντα κενό στην πορεία γιατί ό,τι και να κάνεις, κανείς δεν μπορεί να στο αντικαταστήσει.
Μπορεί να χαμογελάς, να διασκεδάζεις και να δείχνεις ότι η ζωή συνεχίζεται όμως μέσα σου νιώθεις πως ποτέ δεν θα γελάσεις ξανά με την ψυχή σου.
Σε μία συζήτηση που είχα πρόσφατα και με αφορμή την αναφορά μιας απώλειας που με πονάει ακόμα πολύ, μου είπαν πως πρέπει να το ξεπεράσω και να μιλήσω γι’ αυτό ώστε να ξεχαστεί. Πάγωσα. Μα δε θέλω να το ξεπεράσω σκέφτηκα μεγαλόφωνα. Δεν θέλω να ξεχάσω. Ακόμα και ο πόνος, μου θυμίζει πόσο σημαντική ήταν η ύπαρξη αυτού του ανθρώπου και πόση επιρροή είχε και έχει στη ζωή μου. Το σφίξιμο που νιώθω στην καρδιά κάθε φορά που τον φέρνω στο μυαλό μου είναι η παρακαταθήκη του σε μένα.
Η αλήθεια είναι όμως, πως ναι η ζωή συνεχίζεται. Και οφείλουμε και πρέπει να την κάνουμε να συνεχίζεται. Το χρωστάμε στον εαυτό μας, στην οικογένειά μας και στον άνθρωπο που “έφυγε”. Μέσα από μας ζει και εκείνος, γεγονότα και στιγμές που απλά δεν προλάβαμε να μοιραστούμε παρέα. Δεν είναι κακό να μη θέλεις να ξεχάσεις όμως είναι κακό όταν η θλίψη σου θολώνει το μυαλό και την κρίση και οι άσχημες σκέψεις υπερτερούν των θετικών συναισθημάτων. Εκεί χρειάζεται η βοήθεια ειδικού. Όχι για να σε κάνει να ξεχάσεις αυτόν που έφυγε αλλά να σου θυμίσει γιατί πρέπει να συνεχίσεις να ζεις.
Tip of the Day: Επειδή όμως δεν μπορείς να παραπονιέσαι για την απώλεια ενώ δεν πολέμησες για την παρουσία, φροντίζουμε από ‘δω και στο εξής κάθε μέρα να χαιρόμαστε τους ανθρώπους μας τώρα που είναι εδώ, δίπλα μας, μαζί μας. Να τους δείχνουμε τα συναισθήματά μας, να τους μιλάμε και να τους “εμπλέκουμε” στη ζωή μας. Κανείς δεν αντικαθιστά αυτόν που έφυγε, γιατί ο καθένας είναι μοναδικός. Μία απώλεια πάντα μας σημαδεύει και ό,τι και να συμβεί πάντα η θέση θα μένει άδεια. Όμως η ζωή συνεχίζεται και πάντα υπάρχει χρόνος και χώρος για να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε ξανά.
