Λεζάντα: Ψάθινο καπέλο του ΠΙΛ – ΠΟΥΛ
Καπέλο: ένα αξεσουάρ – σύμβολο κομψότητας. Ένα fashion statement που έχει και πρακτική αξία. Πολλές οι χρήσεις του, περισσότερα όσα υποδήλωνε και -σε αρκετές περιπτώσεις- υποδηλώνει μέχρι και σήμερα: κοινωνική θέση, θρησκευτικές πεποιθήσεις, προσωπικό στιλ. Ας μην ξεχνάμε φυσικά πως είναι και must have των καλοκαιρινών μας διακοπών!
Με αφορμή τη Διεθνή Ημέρα Καπέλου, μίλησε στο Say Yes …to the Press σχετικά με το Πιλοποιείο Πουλόπουλου -το παλαιότερο πιλοποιείο της Αθήνας- η Υπεύθυνη του πολιτιστικού κέντρου «Μελίνα», κα Βιβή Αυγουστίδη: «Ο Ηλίας Πουλόπουλος ίδρυσε το Πιλοποιείο το 1886. Το εργοστάσιο αρχικά καταλάμβανε όλο το οικοδομικό τετράγωνο. Στο υπόγειο γινόταν η επεξεργασία του δέρματος, στο ισόγειο η κατασκευή των καπέλων και στον πρώτο όροφο το τελείωμά τους με κορδέλες και άλλα διακοσμητικά υλικά. Πρώτη ύλη για την κατασκευή των καπέλων ήταν τα δέρματα από λαγό και κουνέλι γι’ αυτό και το λογότυπο του εργοστασίου ήταν ένας λαγός και η επωνυμία “ΠΙΛ – ΠΟΥΛ” (Πιλοποιείο Πουλόπουλου). Ο Ηλίας Πουλόπουλος κατέκτησε τις αγορές της Μεσογείου και των Βαλκανίων. Το ιστορικό αυτό εργοστάσιο ήταν το μοναδικό τόσο στην Ελλάδα όσο και στα Βαλκάνια. Το περίφημο “ψαθάκι” έγινε σήμα κατατεθέν των Ελλήνων μεταναστών σε όλη τη γη. Τα προϊόντα του είχαν βραβευτεί σε όλες τις μεγάλες ευρωπαϊκές εκθέσεις. Ίδρυσε τον Σύλλογο Ελλήνων Βιομηχάνων κι έγινε πρώτος πρόεδρός του (1907 – 1912)».
Τρεις δεκαετίες αργότερα, όμως, το καπέλο δεν ήταν πια στη μόδα κι έτσι «οι εργασίες μειώθηκαν απελπιστικά γύρω στο 1940. Τμήματα του κτιρίου δόθηκαν για αντιπαροχή. Το τμήμα που απέμεινε αγοράστηκε και ανακαινίστηκε από τον Δήμο Αθηναίων το 1994 και μετατράπηκε σε χώρο Πολιτισμού. Αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα κτίρια – κοσμήματα της περιόδου της βιομηχανικής ανάπτυξης της χώρας».
info
Το Πολιτιστικό Κέντρο «Μελίνα» στεγάζεται στο παλαιό πιλοποιείο του Ηλία Πουλόπουλου, το οποίο ιδρύθηκε το 1886 με την επωνυμία «Ελληνικόν Πιλοποιείον». Πρόκειται για το παλαιότερο πιλοποιείο της Αθήνας, ευρύτερα γνωστό ως “ΠΙΛ – ΠΟΥΛ”.
Της Βένιας Αντωνίου
