Συνομιλώντας με τον Χρήστο Σάφκα για κάτι… “Αυστηρώς Κατάλληλο”

Η Θεατρική Εταιρεία “Τα Παιδιά Καλλιτεχνούν” υπό τη σκηνοθεσία του Λεωνίδα Χρυσομάλη, παρουσιάζει για πρώτη φορά την ταινία των Μιχάλη Ρέππα και Θανάση Παπαθανασίου “Αυστηρώς Κατάλληλο”, σε θεατρική διασκευή του Γιάννη Βλαβιανού. Ο Χρήστος Σάφκας μας μίλησε για τον ρόλο του και όχι μόνο…

Συμμετέχεις στην παράσταση «ΑΥΣΤΗΡΩΣ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟ» των Ρέππα – Παπαθανασίου. Μίλησέ μας για τον ρόλο σου.

Στην παράσταση κάνω τον «Σπυράκο», ο οποίος στην ομώνυμη ταινία είχε ενσαρκωθεί από τον Πατρίκιο Κωστή. Ο Σπυράκος ανήκει στο συνεργείο της «Κολοσσός Φιλμς» και άθελά του μπλέκει σε διάφορες περιπέτειες.

Πώς ήταν η διαδικασία της γνωριμίας σου με τον ρόλο που υποδύεσαι; Ποιες ήταν
οι προκλήσεις που συνάντησες;

Ο ρόλος μου ενώ με μια πρώτη μάτια φαίνεται κάτι απλό, καθημερινό και εύκολο,
κατά τη διάρκεια της απόδοσής του υπήρξαν δυσκολίες ώστε να μην γίνει μίμηση, αλλά να δημιουργηθεί μια νέα ερμηνεία από τη δίκη μου οπτική και του σκηνοθέτη.

Πότε αποφάσισες να γίνεις ηθοποιός και ποια είναι τα μεγαλύτερα «μαθήματα»
που έχεις πάρει ως τώρα;

Η αλήθεια είναι ότι ηθοποιός δεν έχω γίνει ακόμα αλλά θα ήθελα πολύ στο μέλλον να το σπουδάσω και να ασχοληθώ με αυτό.
Ηθοποιός δεν γίνεσαι επειδή έχεις πάρει κάποιο πτυχίο. Σίγουρα βοηθάει και είναι απαραίτητο για την εξέλιξή, σου αλλά η τέχνη της υποκριτικής είναι κάτι ανώτερο και σε ανθρωπιστικό και σε πνευματικό επίπεδο.

Θέατρο, σινεμά ή τηλεόραση; Κωμωδία ή δράμα; Τι προτιμάς περισσότερο;

Δεν ξέρω αν μπορώ να ξεχωρίσω κάτι από τα τρία γιατί το καθένα είναι ένας διαφορετικός κόσμος. Ωστόσο, ανάμεσα στο Δράμα και την Κωμωδία θα πω την κωμωδία.
Συνήθως οι κωμικοί ρόλοι ζουν το δικό τους Δράμα για αυτό και προκαλούν γέλιο.

Υπάρχει κάποιος ρόλος που θα ήθελες κάποια στιγμή να υποδυθείς;

Δεν έχω κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό μου. Σίγουρα στο μέλλον θα ήθελα να μελετήσω ρόλους του αρχαίου ελληνικού δράματος. Παρόλα αυτά πιστεύω ότι ο κάθε ρόλος ανεξαρτήτως συγγραφέα, προσέγγισης ή εποχής, πέρα από τα ξεκάθαρα χαρακτηριστικά του, έχει πάντα δεύτερα και τρίτα επίπεδα που ο εκάστοτε ηθοποιός καλείται να ανακαλύψει.