Μέσα σε δεκάδες παιδικά βιβλία για τη διαφορετικότητα και τον σχολικό εκφοβισμό, Το κουτί ξεχωρίζει. Όχι γιατί φωνάζει –ακριβώς το αντίθετο. Με απλότητα, χιούμορ και ένα πανέξυπνο εύρημα, αφηγείται την ιστορία του Αρίφ: ενός παιδιού που, μέσα από ένα όνειρο, βρίσκεται… στο κουτί με τα χαμένα αντικείμενα της τάξης του.
Αντικείμενο και ο ίδιος πια, παρατηρεί αλλιώς τους συμμαθητές του, βλέπει πίσω από συμπεριφορές, φοβίες, σιωπές. Και βρίσκει τρόπους να επικοινωνήσει. Να ακουστεί. Να ανήκει.
Η ιστορία είναι βαθιά ευρηματική, γεμάτη ευαισθησία, χωρίς καθόλου διδακτισμό. Και το σημαντικότερο; Κρατάει τα παιδιά καθηλωμένα. Ο μικρός αναγνώστης νιώθει πως κρατά στα χέρια του κάτι μαγικό, που τον αφορά, που του μιλάει.
Προσωπική εμπειρία; Ήταν Πάσχα. Έδωσα στον γιο μου το βιβλίο να διαβάσει. Τον φωνάζαμε να κατέβει να παίξει με τα ξαδέρφια του. Δεν κατέβηκε ποτέ. Δεν έφαγε. Δεν το άφησε από τα χέρια του πριν το τελειώσει. Κι αυτό, για μένα, λέει πολλά.
Αν θέλεις να χαρίσεις σε ένα παιδί (ή μια τάξη) μια δυνατή εμπειρία ανάγνωσης, αυτό είναι το βιβλίο.
Μικρό, συγκινητικό, γεμάτο νόημα. Και γεμάτο αλήθεια.
