Οι φίλοι μας αποτελούν αδιαμφισβήτητα ένα σημαντικό κομμάτι της ζωή μας που στις εύκολες και δύσκολες στιγμές μας αποτελούν στήριγμα.
Ωστόσο, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε πως ο ρόλος τους δεν είναι αυτός των “ερασιτεχνών ψυχολόγων” και πως ούτε μπορούν να αντικαταστήσουν ούτε να συγκριθούν με τον ψυχολόγο.
Για ποιους λόγους συμβαίνει αυτό;
- Οι φίλοι μας δεν μπορούν πάντα να δουν με αντικειμενική ματιά το ό,τι μας συμβαίνει καθώς συνδέονται συναισθηματικά μαζί μας μέσω κοινών εμπειριών, χαρακτηριστικών και βιωμάτων. Έτσι, συμβαίνει πολύ συχνά οι φίλοι μας να μας χαϊδεύουν τα αφτιά, μη λέγοντάς μας την πραγματική τους γνώμη ή μην επιθυμώντας να μας στεναχωρήσουν. Ο ψυχολόγος αντίθετα, θα μας πιέσει, θα μας προκαλέσει, θα μας θυμώσει, θα μας στεναχωρήσει, θα μας φέρει σε απόγνωση γιατί είναι απαραίτητο μέσα από το όμορφο ταξίδι της ψυχοθεραπείας να βιώσουμε όλα τα συναισθήματα και έπειτα πάλι με τη βοήθεια του ψυχολόγου να τα διαχειριστούμε.
- Στους φίλους μας δεν λέμε πάντα την αλήθεια μας. Ίσως γιατί φοβόμαστε, γιατί ντρεπόμαστε ή ακόμα χειρότερα γιατί την κρύβουμε ακόμα και από τον ίδιο μας τον εαυτό. Ο ψυχολόγος με τις κατάλληλες ερωτήσεις και τεχνικές, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να εντοπίσει αυτές τις ενδόμυχες σκέψεις μας, να τις βγάλει στην επιφάνεια, να μας ‘’ξεκλειδώσει’’, να δημιουργήσει δρόμο προς την συνειδητοποίηση των πραγματικών συναισθημάτων μας.
- Ο ψυχολόγος δεν είναι και ούτε θα γίνει ποτέ φίλος μας. Είναι ο άνθρωπος που θα μας καθοδηγήσει και θα μας βοηθήσει να ανακαλύψουμε μόνοι μας τρόπους αυτοβοήθειας του εαυτού μας. Είναι αυτός που δεν θα μας δώσει έτοιμες συμβουλές, όπως τις περισσότερες φορές κάνουν καλοπροαίρετα οι φίλοι μας, αλλά θα μας βοηθήσει στο να θέσουμε πλέον μόνοι μας τις κατάλληλες συμβουλές και τα πιο απλά και συνάμα δύσκολα ερωτήματα στον εαυτό μας, οδηγώντας μας σε ψυχική ισορροπία και ευεξία.
Επομένως…
Ο ρόλος του ψυχολόγου είναι όντως η ανακάλυψη ενός νέου φίλου…αυτού που ονομάζεται ‘’εαυτός’’!
Σημαντικό κομμάτι της ψυχοθεραπείας, λοιπόν, είναι να γίνουμε οι καλύτεροι φίλοι του εαυτού μας.
Υπάρχει περίπτωση να εξαρτηθώ από την ψυχοθεραπεία; Πώς καταλαβαίνω ότι έχει φτάσει στο τέλος της;
Η ψυχοθεραπεία δεν είναι μία ατελείωτη διαδικασία. Έχει αρχή, μέση και τέλος και μια συνεχόμενη ροή. Δεν έχει εξαρτητικές ιδιότητες. Αποτελεί μία σχέση εμπιστοσύνης και σταθερότητας ανάμεσα σε έναν ψυχοθεραπευτή και έναν ψυχοθεραπευόμενο, μία σχέση που βασίζεται στην ειλικρίνεια και στην ενσυναίσθηση. Στόχος της ψυχοθεραπείας δεν είναι το άτομο να εξαρτηθεί με κάποιο άλλο άτομο (ψυχοθεραπευτή), αλλά να αυτονομηθεί, να μάθει να αντιμετωπίζει αποτελεσματικά τις όποιες δυσκολίες θα έρθουν στο μέλλον.
Είναι σημαντικό, όποτε, από την πρώτη κιόλας συνεδρία θεραπευτής και θεραπευόμενος να καθορίσουν θεραπευτικό πλάνο, με ποια θέματα θα ασχοληθούν και σε ποιο συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Είναι σημαντικό το πλάνο και οι συγκεκριμένοι στόχοι έτσι ώστε το άτομο να νιώσει πως είναι μία διαδικασία, στην οποία θα μπει και θα βγει. Στην διάρκεια αυτής, όμως θα αποκτήσει σημαντικά εφόδια για όλη την διάρκεια της ζωής του.
