8)Ρεαλισμός και η σημασία της εκπαίδευσης στην αυτοάμυνα

Αναγνωστάκος Γεώργιος Νικόλαος, Δάσκαλος Πολεμικών Tεχνών – Αξιωματικός του Πυροσβεστικού Σώματος
Αυτή τη στιγμή κάποιος, κάπου στον κόσμο, εκπαιδεύεται για να μπορέσει να σε κλέψει,να σε ληστέψει και ενδεχομένως να σε βλάψει σωματικά αν χρειαστεί. Εσένα συγκεκριμένα. Όχι γενικά. Εσύ τι κάνεις γι’ αυτό;
Είναι γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια έχουμε γίνει μάρτυρες μίας ραγδαίας αύξησης της εγκληματικότητας, τόσο σε αριθμό κρουσμάτων, όσο και σε είδος εγκλημάτων η οποία δεν έχει προηγούμενο.
Οι μεγαλουπόλεις στις οποίες ζει η πλειοψηφία του αστικού πληθυσμού προσφέρουν πολλές ευκαιρίες στους εγκληματίες να δράσουν. Συνωστισμός σε μεγάλα αστικά κέντρα, ελλιπής αστυνόμευση και κυρίως η άγνοια κινδύνου από τη μεριά των υποψηφίων θυμάτων είναι κάποιοι από τους πιο καθοριστικούς παράγοντες που συμβάλλουν στην αύξηση της εγκληματικότητας.
Και εδώ θα ήθελα να σταθώ και να τονίσω το μέγεθος της ατομικής και κοινωνικής ευθύνης που έχουμε όλοι μας ως προς το να προστατεύουμε τον εαυτό μας και το άμεσο περιβάλλον μας.
Ο ποινικός κώδικας αναγνωρίζει το δικαίωμα της άμυνας σε οποιονδήποτε ως σιωπηρή παραδοχή του ότι ο κρατικός μηχανισμός (αστυνομία, δικαιοσύνη κλπ) δεν μπορεί να είναι πανταχού παρών και έτσι δίνει σε όλους το δικαίωμα να αμυνθούν αν υπάρχει παρούσα και άδικη επίθεση που στρέφεται εναντίον τους ή εναντίον τρίτου (αρ. 22 Π.Κ).
Η άμυνα όμως ενάντια σε έναν αποφασισμένο και κυρίως εκπαιδευμένο και εξοπλισμένο εγκληματία δεν θα έρθει σαν από μηχανής Θεός. Είναι μία στιγμιαία αντίδραση η οποία όμως απαιτεί χρόνια εκπαίδευσης, σωματικής αλλά κυρίως διανοητικής. Ο κάθε ένας από εμάς πρέπει να είναι διανοητικά έτοιμος και σωματικά να ανταποκριθεί στον κίνδυνο που θα παρουσιαστεί.
Και εδώ θα ήθελα να τονίσω κάτι ακόμα: πώς πιστεύεις ότι ένας εγκληματίας διαλέγει το θύμα του; Τυχαία; Σίγουρα όχι.
Από τις χιλιάδες επιλογές τι είναι αυτό που τον κάνει να διαλέξει ένα συγκεκριμένο στόχο; Φυσικά και είναι μία συγκεκριμένη διαδικασία, μελετημένη και πολύ καλά σχεδιασμένη βασισμένη πάνω στο οικονομικό μοντέλο σκέψης (μεγιστοποίηση του κέρδους με ελαχιστοποίηση της ζημιάς).
Με λίγα λόγια ο εγκληματίας διαλέγει το θύμα που πιστεύει ότι έχει περισσότερες πιθανότητες να έχει επιτυχία. Και αυτή είναι μία διαδικασία στην οποία δυστυχώς από άγνοια κυρίως συμμετείχε και το ίδιο το θύμα. Ο εγκληματίας σε είδε, σε μέτρησε, σε ζύγισε και αποφάσισε ότι «τον παίρνει» να επιτεθεί σε εσένα. Γι’ αυτό είσαι εσύ το θύμα. Γι’ αυτό είναι ζωτικής σημασίας να αρχίσεις να ξυπνάς και να εκπαιδεύεσαι.
Σήμερα. Όχι αύριο.
Να θυμάσαι δύο πράγματα:
  1. Όλοι πιστεύουν ότι το κακό θα συμβεί στους άλλους, για τους άλλους όμως, ο άλλος είσαι εσύ.
  2.  Στο παραμύθι της κοκκινοσκουφίσας είχε μερίδιο ευθύνης και εκείνη, ο λύκος πάντα λύκος ήταν.