Καλημέρα αγαπημένοι SayYessers. Parents alert Part 2.
- Ψεύτικες απειλές και ασυνέπεια. Όταν το παιδί μας καταλάβει πως η “τιμωρία” της μαμάς και του μπαμπά είναι μόνο στα λόγια και δεν έχει καμία πραγματική επίπτωση τότε δεν θα μας παίρνει σοβαρά. Αν για παράδειγμα ένα παιδί που έχει κακή συμπεριφορά του απαγορέψουμε να φάει παγωτό το απόγευμα αλλά τελικά λυγίζουμε και υποκύπτουμε, στο τέλος της ημέρας το παιδί δεν κέρδισε μόνο το παγωτό αλλά και την αίσθηση πως ό,τι και να συμβεί δεν θα έχει επιπτώσεις αφού τις ανακαλούμε μόλις το δούμε έστω λιιιιιιιίγο στενοχωρημένο.
- Ακυρώνουμε τον σύντροφο. Όταν η μαμά λέει όχι ο μπαμπάς δεν μπορεί να λέει ναι και το αντίστροφο. Είναι το παιδί μας, δεν παίζουμε τον καλό και τον κακό αστυνομικό, πρέπει να έχουμε σταθερή πορεία για να μην το μπερδεύουμε. Όταν το παιδί μας δεν είναι μπροστά μπορούμε να συζητήσουμε όποιες διαφωνίες έχουμε με το σύντροφο μας. Ποτέ δεν ακυρώνουμε ο ένας τον άλλον μπροστά του γιατί δημιουργούμε αστάθεια και ερωτηματικά.
- Δίνω το κακό παράδειγμα. “Γιαννάκη αγόρι μου δεν κάνει να τρως καραμέλες γιατί θα χαλάσουν τα δόντια σου”, λεει η μαμά του Γιαννάκη καθώς καταβροχθίζει ένα σακουλάκι ζελεδάκια και καραμέλες βουτύρου. Τα παιδιά είναι μίμοι. Δεν μπορείς να απαιτείς από ένα παιδί να μην παίζει ηλεκτρονικά παιχνίδια όταν εσύ είσαι όλη μέρα στο κινητό σου και οργώνεις χωράφια στο Farmville.
- Διαπραγματεύομαι τις επιπτώσεις με το παιδί. “Σε έχω παρακαλέσει να μαζέψεις το δωμάτιο σου και εσύ με αγνοείς”. Σου στερώ λοιπόν για μία εβδομάδα να παρακολουθήσεις την αγαπημένη σου εκπομπή για να καταλάβεις πως οι πράξεις σου έχουν συνέπειες. Όχι, φωνάζει το παιδί θυμωμένο, η τιμωρία να είναι για 2 μέρες, για 5 μέρες φωνάζεις εσύ και εκείνο επανέρχεται με νέα προσφορά στις 3 μέρες. Λάθος, αν επιβάλεις τιμωρία 7 ημερών πρέπει να είσαι και έτοιμος να το υποστηρίξεις μέχρι τέλους. Αλλιώς, μην λες πράγματα που δεν μπορείς να κάνεις και προς Θεού μη διαπραγματεύεσαι τις συνέπειες με το παιδί σου!
- Φωνάζω. Οι φωνές δεν βοήθησαν ποτέ κανέναν, πόσο μάλλον ένα μικρό παιδί! Κατεβαίνουμε στο ύψος του παιδιού και με σταθερή φωνή του εξηγούμε το λάθος. Αν το παιδί δεν είναι έτοιμο να μας ακούσει, δίνουμε χρόνο να ηρεμήσει και να ξεσπάσει ώστε να είναι έτοιμο να ακούσει αυτό που θα του πούμε. Δεν φωνάζουμε, γιατί το μόνο που θα καταφέρουμε είναι να ηλεκτρίσουμε ακόμα περισσότερο την ατμόσφαιρα και το παιδί θα πάρει το λάθος μήνυμα πως απλώς θέλουμε να του επιβληθούμε χωρίς να ακούσουμε και να αγκαλιάσουμε τα δικά του συναισθήματα.
Tip of the Day: Προσπάθησε να εφαρμόσεις έστω 2 από τα tips που διάβασες και θα δεις πως η καθημερινότητά σας θα γίνει καλύτερη.
Καλή επιτυχία!
