Καλημέρα SayYesser!!!
Γυρίιιιιισατεεεεεεε;;;
Πες αλήθεια: είδες κόσμο, έφαγες μέχρι λιποθυμίας, είπες «φέτος θα ξεκουραστώ» και τελικά ξύπνησες Τρίτη του Πάσχα πιο κουρασμένος απ’ όταν έφυγες. Καλώς ήρθες πίσω στον πραγματικό κόσμο, όπου το inbox είναι πιο γεμάτο από το πιάτο με τα κουλουράκια της θείας σου. Και τώρα… επιστροφή. Στο γραφείο. Στην κανονικότητα. Στην εξιδανικευμένη version της ζωής μας που λέγεται ρουτίνα.
Μην ψάχνεις για μετάβαση, δεν υπάρχει. Από το «Χριστός Ανέστη» πήγαμε στο «γιατί δεν έχεις απαντήσει ακόμα σε αυτό το mail» και από το αρνί στο Excel. Και ξέρεις τι άλλο δεν υπάρχει; Ενσυναίσθηση. Όποιος νομίζει ότι γίνεται smooth landing μετά από διακοπές, ας έρθει να τον κεράσουμε καφέ και ψυχολογική υποστήριξη.
Αλλά μην ανησυχείς. Αν σε πιάνει ένα μικρό μεταπασχαλινό μούδιασμα, είσαι απλώς άνθρωπος. Δεν χρειάζεται ούτε reboot ούτε αποτοξίνωση. Θέλεις μόνο ένα καλό φλιτζάνι καφέ και λίγο ξεσκόνισμα των στόχων σου (ή έστω του inbox σου).
Έτσι με αυτά και με αυτά, το πρώτο τεύχος μετά τις διακοπές είναι εδώ για να σου πει ότι δεν είσαι μόνος. Να σου πει πως όλοι το παίζουμε “μια χαρά”, ενώ έχουμε ακόμα λουλουδάκια στην τσέπη απ’ τον Επιτάφιο. Το blues των μετα-διακοπών είναι κανονικό φαινόμενο, όπως η ολική έκλειψη κεφιού.
Tip of the Day: Είμαστε πάλι εδώ. Και ξέρεις κάτι; Αυτό από μόνο του είναι ήδη ένα μικρό κατόρθωμα. Μην πατήσεις γκάζι από την πρώτη μέρα. Πιες τον καφέ σου, βάλε λίγη μουσική και ξεκίνα με ένα «θα δω πού βρίσκομαι». Είναι ΟΚ να μη θυμάσαι αμέσως τα password σου. Εξάλλου, κάθε επιστροφή είναι κι ένα νέο ξεκίνημα. Ακόμα κι αν αρχίσεις από το να σβήσεις τα mails με θέμα ‘Καλή Ανάσταση’.
