Καλημέρα SayYesser!!!
Θυμάσαι τότε που στο σχολείο ανυπομονούσες για το διάλειμμα; Ήταν η στιγμή που όλα σταματούσαν. Οι κανόνες, τα βιβλία, οι δάσκαλοι – όλα έμεναν πίσω, και το μόνο που είχε σημασία ήταν να βρεις λίγο χρόνο να γελάσεις, να παίξεις, να χαλαρώσεις. Ήταν μικρό, αλλά πάντα αρκετό για να συνεχίσεις.
Μεγαλώνοντας, ξεχάσαμε τη σημασία αυτών των μικρών διαλειμμάτων. Βυθιστήκαμε σε έναν κόσμο γεμάτο υποχρεώσεις, προθεσμίες και ατελείωτες λίστες με “πρέπει”. Τρέχουμε από το ένα στο άλλο, με την ψευδαίσθηση ότι το να είσαι απασχολημένος σημαίνει ότι είσαι και παραγωγικός. Και στο τέλος της ημέρας, αναρωτιόμαστε γιατί νιώθουμε εξουθενωμένοι.
Μα πού είναι τα διαλείμματά μας; Αυτά τα πέντε λεπτά που σταματάς ό,τι κάνεις, κλείνεις τα μάτια και απλώς αναπνέεις; Το μικρό διάλειμμα ενός καφέ χωρίς κινητό, μιας βόλτας γύρω από το τετράγωνο, ενός τραγουδιού που θα βάλεις στο τέρμα και θα τραγουδήσεις χωρίς σκέψεις.
Πρόσφατα, αποφάσισα να επαναφέρω αυτά τα διαλείμματα στη ζωή μου. Όχι τίποτα μεγάλο – ένα τσάι στην κουζίνα, μια αγκαλιά με τα παιδιά πριν πέσω στον καναπέ, λίγη σιωπή το βράδυ πριν κοιμηθώ. Είναι απίστευτο πόσο μπορούν να αλλάξουν τη διάθεσή σου αυτά τα μικρά κενά.
Γιατί, τελικά, η ζωή δεν είναι οι μεγάλες στιγμές, αλλά τα μικρά ενδιάμεσα. Αυτά που σε βοηθούν να πάρεις ανάσα και να συνεχίσεις.
Tip of the Day: Σήμερα, κάνε ένα μικρό διάλειμμα για σένα. Ένα που να μην έχει σκοπό να εξυπηρετήσει κανέναν άλλον. Μόνο εσένα.
Γιατί το διάλειμμα δεν είναι χάσιμο χρόνου. Είναι το καύσιμο που χρειάζεσαι για να συνεχίσεις.
