Καλημέρα SayYesser, από Φρανκφούρτη σήμερα, έτσι για να μην βαριέμαι!!!
Σκόρπιες σκέψεις ήρθαν στον ύπνο μου και αποφάσισα να σηκωθώ και να τις βάλω σε μία ταξή, πως αλλιώς γράφοντας τις…
Ας τα πούμε ξεκάθαρα: το να συγχωρείς δεν είναι εύκολο. Και το να συγχωρείς ξανά και ξανά μπορεί να μοιάζει σχεδόν ακατόρθωτο. Γιατί, στο τέλος της ημέρας, πώς να δώσεις άλλη μια ευκαιρία σε κάποιον που σε πλήγωσε, όταν η καρδιά σου ακόμα αιμορραγεί;
Το ζήτημα είναι ότι η συγχώρεση έχει παρεξηγηθεί. Πολλοί τη βλέπουν ως ένδειξη αδυναμίας, σαν να αφήνεις τον άλλον να “κερδίσει”. Αλλά η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική. Η συγχώρεση δεν είναι δώρο που κάνεις στον άλλον. Είναι δώρο που κάνεις στον εαυτό σου.
Όταν κρατάς μέσα σου θυμό, πικρία ή μνησικακία, ποιος το πληρώνει; Εσύ. Είναι σαν να πίνεις δηλητήριο και να περιμένεις να επηρεάσει τον άλλον. Η συγχώρεση, λοιπόν, είναι ο τρόπος σου να αφήσεις κάτω το βάρος. Να απελευθερωθείς.
Αλλά υπάρχει μια λεπτή γραμμή. Το να συγχωρείς δεν σημαίνει ότι πρέπει να ξεχνάς ή να επιτρέπεις σε κάποιον να σε πληγώνει ξανά και ξανά. Μπορείς να συγχωρέσεις, αλλά να θέσεις όρια. Μπορείς να συγχωρέσεις, αλλά να επιλέξεις να προστατεύσεις τον εαυτό σου.
Οπότε, αξίζει να συγχωρείς ξανά και ξανά; Ναι, όταν αυτό σε απελευθερώνει. Αλλά όχι, όταν αυτό γίνεται εις βάρος της αξιοπρέπειάς σου. Συγχώρεσε, μάθε, και προχώρα. Και θυμήσου: η συγχώρεση δεν σημαίνει συμφιλίωση. Σημαίνει ειρήνη.
Tip of the Day: Συγχώρεσε, όχι για τον άλλον, αλλά για να απελευθερώσεις την ψυχή σου από το βάρος.
Να θυμάσαι, η συγχώρεση είναι δύναμη. Δεν σε κάνει πιο αδύναμο, σε κάνει ελεύθερο.
