Όταν η τουαλέτα γίνεται… παγίδα: Η εταιρεία στην Κίνα που ντρόπιασε τους εργαζομένους της

Φαντάσου να πας στην τουαλέτα στη δουλειά σου και, λίγες ώρες αργότερα, να δεις μια φωτογραφία σου κολλημένη σε έναν «τοίχο της ντροπής» επειδή… έκατσες λίγο παραπάνω. Σου ακούγεται εφιαλτικό; Κι όμως, συνέβη σε εργαζόμενους της κινεζικής εταιρείας Lixun Electro-Acoustic Technology Company, η οποία αποφάσισε ότι οι υπάλληλοί της περνούν πολύ χρόνο στο μπάνιο και είπε να το… λύσει βάζοντας κάμερες στις τουαλέτες.

Και όχι, δεν σταμάτησαν εκεί. Οι υπάλληλοι που θεωρούνταν «ένοχοι» για χασομέρι έβλεπαν τις φωτογραφίες τους να δημοσιεύονται σε έναν τοίχο που είχε σκοπό να τους εξευτελίσει δημόσια. Στην πραγματικότητα, η εταιρεία ισχυρίστηκε ότι στόχος της ήταν να αποτρέψει το κάπνισμα και την αλόγιστη χρήση κινητών. Αντί όμως να κάνει κάτι πιο λογικό, όπως απλώς να ενημερώσει τους υπαλλήλους της ή να βρει ένα ισορροπημένο σύστημα ελέγχου, αποφάσισε να παραβιάσει την ιδιωτικότητά τους με τον πιο απροκάλυπτο τρόπο.

Η ιστορία έγινε viral και προκάλεσε οργή, με πολλούς να συγκρίνουν αυτή την τακτική με την απόλυτη καταπίεση στον χώρο εργασίας. Αν πιστεύεις πως αυτά γίνονται μόνο στην Κίνα, καλύτερα να ξανασκεφτείς…

Όταν η δουλειά γίνεται εφιάλτης: Άλλες παράξενες και εξοργιστικές ιστορίες από τον κόσμο

Δυστυχώς, οι κάμερες στις τουαλέτες δεν είναι το μόνο παράδειγμα καταχρηστικών πρακτικών από εργοδότες. Ορίστε μερικά ακόμα περιστατικά που αποδεικνύουν πως η εργασιακή εκμετάλλευση δεν έχει όρια.

1. Ο CEO που ζήτησε από τους υπαλλήλους του να κάνουν tattoo το λογότυπο της εταιρείας

Σε μια εταιρεία μάρκετινγκ στη Νέα Υόρκη, ο ιδιοκτήτης θεώρησε καλή ιδέα να προσφέρει χρηματικά μπόνους σε όσους έκαναν τατουάζ το λογότυπο της εταιρείας. Και όχι, δεν μιλάμε για προσωρινά tattoo – κανονικά, μόνιμα σχέδια πάνω στο δέρμα τους. Πολλοί εργαζόμενοι το έκαναν λόγω οικονομικής ανάγκης, αλλά μετανιωμένοι αργότερα κατέφυγαν σε ακριβές διαδικασίες αφαίρεσης.

2. Όταν το μικρόφωνο στην τουαλέτα γίνεται πραγματικότητα

Σε μια εταιρεία τηλεφωνικής εξυπηρέτησης στη Βρετανία, οι εργαζόμενοι ανακάλυψαν ότι τα μικρόφωνα των υπολογιστών τους παρέμεναν ανοιχτά… ακόμα και όταν πήγαιναν στην τουαλέτα! Ο λόγος; Οι προϊστάμενοι ήθελαν να ελέγχουν αν έκαναν διαλείμματα μεγαλύτερα από ό,τι «έπρεπε». Όταν οι υπάλληλοι διαμαρτυρήθηκαν, η διοίκηση τους απάντησε ότι «δεν υπάρχει τίποτα ανήθικο σε αυτό» και ότι ήταν «για το καλό της παραγωγικότητας».

3. Εργοδότης χρέωνε τους υπαλλήλους του για… νερό και αέρα

Σε μια φάμπρικα στο Μπαγκλαντές, οι εργάτες που δούλευαν ατελείωτες ώρες για πενιχρούς μισθούς έπρεπε να πληρώνουν επιπλέον αν ήθελαν ένα ποτήρι νερό ή ακόμα και να ανοίξει ο εξαερισμός στον χώρο εργασίας. Ο ιδιοκτήτης θεωρούσε λογικό να χρεώνει για αυτές τις «πολυτέλειες», αφού, όπως έλεγε, «η επιχείρηση δεν είναι φιλανθρωπία».

4. Σου αρέσουν τα Zoom meetings; Τι θα έλεγες για ένα στις 4 τα ξημερώματα;

Σε μια πολυεθνική εταιρεία τεχνολογίας, η διοίκηση αποφάσισε ότι οι υπάλληλοι έπρεπε να είναι διαθέσιμοι για κλήσεις οποιαδήποτε στιγμή της ημέρας ή της νύχτας. Εργαζόμενοι σε διαφορετικές ζώνες ώρας λάμβαναν ειδοποιήσεις για υποχρεωτικά Zoom meetings στις 3 ή 4 το πρωί, με την απειλή απόλυσης αν δεν εμφανίζονταν.

Όρια ή καταπίεση; Πού τραβάμε τη γραμμή;

Όλα αυτά τα περιστατικά, όσο εξωφρενικά κι αν φαίνονται, αντικατοπτρίζουν μια ευρύτερη πραγματικότητα: την υπέρβαση των ορίων από εργοδότες που αντιμετωπίζουν τους υπαλλήλους τους σαν μηχανές παραγωγικότητας.

Η εργασιακή καταπίεση δεν είναι νέο φαινόμενο, αλλά όσο περνάει ο καιρός, οι εργοδότες βρίσκουν όλο και πιο δημιουργικούς τρόπους να ελέγχουν, να εκφοβίζουν και να εξαντλούν τους εργαζομένους τους. Η διαφορά σήμερα είναι ότι χάρη στα social media, αυτές οι ιστορίες βλέπουν το φως της δημοσιότητας και προκαλούν αντιδράσεις.

Τι μπορεί να γίνει; Οι εργαζόμενοι πρέπει να γνωρίζουν τα δικαιώματά τους και να διεκδικούν καλύτερες συνθήκες. Οι κυβερνήσεις οφείλουν να θεσπίζουν αυστηρότερους ελέγχους. Και, πάνω απ’ όλα, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι ένα περιβάλλον εργασίας που βασίζεται στον φόβο και την εξουθένωση δεν είναι βιώσιμο – ούτε για τους εργαζομένους, ούτε για τις ίδιες τις επιχειρήσεις.

***Αν η δουλειά σου σε κάνει να νιώθεις ότι παρακολουθείσαι συνεχώς, είναι ώρα να σκεφτείς αν αξίζει. Η παραγωγικότητα δεν έρχεται μέσα από τον φόβο, αλλά μέσα από σεβασμό και ισορροπία.