Καλημέρα SayYesser!!!
Πόσο εύκολα τα ξέρουμε όλα όταν δεν “καίγεται” το δικό μας σπίτι…
Πόσο εύκολα γινόμαστε ψύχραιμοι, βαθυστόχαστοι και “ανωτέρου επιπέδου” όταν το πρόβλημα είναι κάποιου άλλου.
Τις συμβουλές, τις έχουμε στο τσεπάκι. Το “μην το παίρνεις προσωπικά”, το “δες το αλλιώς”, το “προχώρα”, το “η ζωή συνεχίζεται”…
Μα η αλήθεια είναι ότι εύκολα φιλοσοφούμε όταν το πρόβλημα το έχει ο άλλος. Όταν δεν είναι ο δικός μας κόσμος που γκρεμίζεται. Όταν δε χρειάζεται εμείς να πάρουμε τις δύσκολες αποφάσεις, να αποδεχτούμε, να αποχωριστούμε, να συγχωρήσουμε ή να αντέξουμε.
Η φιλοσοφία δεν είναι πρόβλημα. Η απόσταση είναι.
Είναι πάντα αλλιώς όταν είσαι έξω από τον χορό. Δεν ιδρώνεις. Δε σφίγγεται το στομάχι σου. Δεν παλεύεις με την αϋπνία. Κι έτσι, όλα σου φαίνονται πιο καθαρά, πιο “σωστά”.
Μέχρι να σου χτυπήσει και σένα την πόρτα η ζωή. Και τότε να δούμε πόσο εύκολα θα φιλοσοφήσεις.
Γιατί εκεί όλα αποκαλύπτονται. Εκεί χτίζεται ο χαρακτήρας – όχι στην ανάλυση, αλλά στην πράξη.
Tip of the Day: Πριν δώσεις τη σοφή σου συμβουλή, δώσε μια στιγμή ενσυναίσθησης. Ρώτα “αν ήμουν εγώ, τι θα είχα ανάγκη ν’ ακούσω;” Μπορεί η απάντηση να μην είναι “φιλοσοφία”. Μπορεί να είναι απλώς “είμαι εδώ”.
Γιατί όπως λέει και ο σοφός λαός: «Μη βιαστείς να γίνεις σοφός πάνω στον πόνο του άλλου. Η σοφία δοκιμάζεται στον δικό σου.»
Καλό σαββατοκύριακο, SayYesser μου. Και λίγη σιωπή, μερικές φορές, είναι ό,τι πιο γενναίο μπορούμε να πούμε.
