Μπορεί να νιώθεις ότι όλα είναι καλά και να συνεχίζεις κανονικά τη μέρα σου, όμως κάτι απροσδιόριστο μέσα σου να δείχνει ότι δεν πάει και τόσο καλά. Δεν είναι ακριβώς άγχος, ούτε εξουθένωση… είναι κάτι πιο ύπουλο. Είναι μια κούραση που δεν περνά με έναν καλό ύπνο. Ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για το microstress και το microburnout.
Τι είναι το microstress
Είναι οι μικρές καθημερινές “πιέσεις” που, μεμονωμένα, μοιάζουν ασήμαντες, αλλά όταν συσσωρεύονται, μας φθείρουν ψυχικά και σωματικά. Δεν είναι μια μεγάλη κρίση ή ένα τραύμα, αλλά πράγματα όπως μια αόριστη παρατήρηση, το ότι όλοι περιμένουν κάτι από σένα, το συνεχές multitasking που μοιάζει “φυσιολογικό”… Σύμφωνα με μελέτες, το microstress προκύπτει κυρίως από “αόρατους” παράγοντες που έχουν σχέση με την επικοινωνία, τις σχέσεις και τις συναισθηματικές προσδοκίες στον χώρο εργασίας.
Και μετά έρχεται το microburnout
Microburnout είναι η κατάσταση που δημιουργείται όταν το microstress παραμένει αδιάγνωστο και ανεξέλεγκτο. Σταδιακά νιώθεις ότι κουράζεσαι πιο γρήγορα, έχεις μειωμένο ενδιαφέρον για πράγματα που αγαπούσες, χάνεις τη συγκέντρωσή σου, λειτουργείς μηχανικά και γίνεσαι πιο ευερέθιστος ή πιο εσωστρεφής χωρίς προφανή λόγο. Δεν υπάρχει κάποιο μεγάλο γεγονός που “σε έριξε”. Απλώς, κάθε μικρή πίεση ήταν ακόμα μια σταγόνα. Και τώρα, το ποτήρι ξεχειλίζει αθόρυβα.
Γιατί είναι τόσο ύπουλα
Ο λόγος που το microstress και το microburnout περνούν συχνά απαρατήρητα είναι γιατί δεν φαίνονται μεγάλα. Δεν σε σταματούν από το να δουλεύεις, να λειτουργείς, να ανταποκρίνεσαι. Αλλά το κάνουν σε κόστος ενέργειας. Και όταν η ενέργεια εξαντλείται σιγά σιγά, δεν το καταλαβαίνεις… μέχρι που είναι αργά.
Επιπλέον, επειδή πολλές από τις πηγές microstress προέρχονται από κοινωνικές αλληλεπιδράσεις (απροσδιόριστες προσδοκίες, μη ρεαλιστικά deadlines κ.α.), δυσκολευόμαστε να τις κατονομάσουμε ή να τις αντιμετωπίσουμε.
Στην πράξη…
Παρατήρησε πότε νιώθεις μικρή ένταση, τι σε κουράζει πριν καν ξεκινήσεις να το κάνεις και τι σου απορροφά ενέργεια χωρίς προφανή λόγο. Επίσης, μην περιμένεις να φτάσεις στα όριά σου! Το microburnout είναι σαν η προειδοποίηση. Μην την αγνοείς! Μάθε να λες όχι σε μικρο-αιτήματα που σε φορτώνουν. Μείωσε όσο μπορείς τις πηγές ασάφειας ή πίεσης, κυρίως στην επικοινωνία. Ακόμη, να παίρνεις “ανάσες” μέσα στη μέρα. Μια βόλτα, ένα τηλεφώνημα, ένας απογευματινός καφές… σου φαίνονται μικρά αλλά στο τέλος της μέρας κάνουν διαφορά.
