Καλημέρα SayYesser και καλή εβδομάδα!!!
Ξέρεις τι συνειδητοποίησα τελευταία; Ότι πολλές φορές ζητάμε να αλλάξει ο κόσμος γύρω μας, χωρίς να έχουμε αλλάξει ούτε… τη δική μας διάθεση. Θέλουμε περισσότερη καλοσύνη, αλλά απαντάμε κοφτά. Θέλουμε κατανόηση, αλλά δεν ακούμε. Θέλουμε σεβασμό, αλλά βιαζόμαστε να κρίνουμε.
Και κάπου εκεί, ανάμεσα στο “μα γιατί μου συμβαίνει αυτό;” και στο “δεν αντέχω άλλο έτσι”, κρύβεται η πιο απλή – και πιο δύσκολη – αλήθεια:
Όταν δεν σου αρέσει αυτό που παίρνεις, πρέπει να αλλάξεις αυτό που δίνεις.
Όχι για να “κερδίσεις” κάτι πίσω. Αλλά για να πάψει να σε πνίγει η ίδια ενέργεια που στέλνεις στον κόσμο.
Αν δίνεις γκρίνια, θα πάρεις φασαρία.
Αν δίνεις ψυχρότητα, θα πάρεις απόσταση.
Αν δίνεις αγάπη, θα πάρεις φως – ίσως όχι αμέσως, αλλά σίγουρα.
Γιατί, στο τέλος της μέρας, δεν πρόκειται για κάρμα ή για “σύμπαν που παρακολουθεί”.
Είναι απλώς μαθηματικά ψυχής: ό,τι επενδύεις στους άλλους, επιστρέφει.
Κάποιες φορές σιωπηλά, κάποιες με τρόπο που δεν φαντάζεσαι καν.
Μπορεί να μη σου το γυρίσει ο ίδιος άνθρωπος — αλλά θα σου το φέρει η ζωή, εκεί που δεν το περιμένεις.
Κάθε μέρα είναι ένας καθρέφτης. Και, κακά τα ψέματα, ο καθρέφτης δεν αλλάζει αν δεν αλλάξεις εσύ.
Η αλλαγή δεν είναι πάντα θεαματική.
Καμιά φορά ξεκινάει απλώς με ένα “σήμερα θα μιλήσω πιο γλυκά”,
με ένα “δεν θα απαντήσω από θυμό”,
ή με το να χαμογελάσεις λίγο σε εκείνον που δεν το περιμένει.
Μικρές κινήσεις. Μεγάλα αποτελέσματα.
Αυτά αλλάζουν την ενέργεια — και μαζί της, αλλάζεις κι εσύ.
Tip of the Day: Μην περιμένεις να αλλάξει ο άλλος. Άλλαξε τη δική σου ενέργεια και δες πώς μεταμορφώνεται ολόκληρη η σκηνή. Γιατί, SayYesser, αν κάτι δεν σου αρέσει, έχεις πάντα το δικαίωμα – και τη δύναμη – να αλλάξεις… μέσα σου.
Από εκεί ξεκινούν όλα…
