Υπάρχει μια στιγμή στη ζωή κάθε ανθρώπου όπου η εμπιστοσύνη παύει να είναι αυτονόητη και γίνεται πολυτέλεια. Συνήθως αυτή η στιγμή έρχεται μετά από μια προδοσία: μια κουβέντα που ειπώθηκε εκεί που δεν έπρεπε· μια αλήθεια που στράβωσε για να βολέψει κάποιον άλλο· μια μάσκα που έπεσε απότομα.
Και τότε αρχίζεις να παρατηρείς. Να διαβάζεις. Να αποκωδικοποιείς.
Να καταλαβαίνεις ότι οι άνθρωποι που μπορούν να σε προδώσουν, συνήθως προδίδουν τον εαυτό τους πολύ πριν προδώσουν εσένα.
Οπότε, μάθε πως να προστατεύεις τον εαυτό σου και να κοιτάς τους ανθρώπους γύρω σου όχι με καχυποψία, αλλά με αυτοπροστασία.
Οι άνθρωποι που συμβουλεύουν χωρίς να τους το ζητήσεις
Υπάρχει μια λεπτή γραμμή ανάμεσα στη βοήθεια και στον έλεγχο — και κάποιοι τη διασχίζουν με την άνεση επαγγελματία ακροβάτη.
Η «σοφία» τους είναι συχνά ένα όχημα επιρροής.
Αν κάποιος μπαίνει στη ζωή σου με κατευθύνσεις, πριν καν μάθει την ιστορία σου, δεν ενδιαφέρεται για εσένα — ενδιαφέρεται για την εξουσία που παίρνει πάνω σου.
Οι γλυκομίλητοι με τις “πικρές” πράξεις
Οι άνθρωποι που σε κοιτούν στα μάτια και λένε «να ξέρεις, σ’ εκτιμώ»… και την επόμενη μέρα δεν θυμούνται ούτε τι είπες.
Είναι αυτοί που γυρνάνε την ευγένεια σε εργαλείο.
Που μιλάνε σαν μέλι αλλά κινούνται σαν ξυράφι.
Πάντα να εμπιστεύεσαι τις πράξεις, όχι τα λόγια. Τα λόγια κοστίζουν μηδέν. Οι πράξεις κοστίζουν πάντα κάτι.
Οι “αγιογδύτες” της ηθικής
Όταν κάποιος προσπαθεί απεγνωσμένα να αποδείξει ότι είναι καλός, κάτι μέσα του ξέρει πως δεν είναι.
Η αληθινή καλοσύνη είναι ήσυχη.
Δεν κάνει show, δεν ζητάει χειροκρότημα.
Όσο πιο φωναχτά μιλάει κάποιος για την ηθική του, τόσο πιο προσεκτικά κράτα το πορτοφόλι, την καρδιά και την ενέργειά σου.
Οι επαγγελματίες του κουτσομπολιού
Υπάρχει ένα παλιό ρητό:
«Όποιος σου φέρνει νέα, σου παίρνει νέα.»
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη αλήθεια.
Ο άνθρωπος που βιάζεται να σου πει τι είπε ο άλλος για εσένα, θα βιαστεί να πει στον άλλον τι είπες εσύ.
Ο κύκλος τους είναι πάντα ο ίδιος: φόβος → κουτσομπολιό → ανασφάλεια → παραποίηση.
Και σε αυτόν τον κύκλο δεν χωρά η εμπιστοσύνη.
Οι χαμογελαστοί χειριστές
Αυτοί που σε αγγίζουν στον ώμο, σε κοιτούν λίγο παραπάνω, ρωτούν αν είσαι καλά με τον πιο γλυκό τόνο… μέχρι να τους πεις «όχι».
Μέχρι να μην τους δώσεις αυτό που θέλουν.
Τότε η μάσκα πέφτει τόσο γρήγορα που κάνει ήχο.
Οι μικρο-ψεύτες που λένε μεγάλες αλήθειες
Το μικρό ψέμα δεν είναι ποτέ μικρό.
Είναι δοκιμαστική βολή.
Αν τους αφήσεις, μετά θα δοκιμάσουν κάτι μεγαλύτερο.
Τα «άκακα» ψεματάκια είναι προθάλαμος προδοσίας.
Και η αλήθεια;
Δεν χρειάζεται να τους εμπιστεύεσαι όλους.
Μόνο όσους το έχουν κερδίσει, χωρίς να το ζητήσουν.
Η εμπιστοσύνη είναι πολύτιμη — γι’ αυτό μην την σκορπάς.
Κράτησέ την για τους λίγους που αποδεικνύουν με συνέπεια, με πράξεις, με χαρακτήρα, ότι την αξίζουν.
Η λάμψη δεν έρχεται από ανθρώπους που εντυπωσιάζουν.
Έρχεται από εκείνους που στέκονται δίπλα σου ότι και να γινει.
Αυτούς κράτα.
Τους άλλους μάθε να τους βλέπεις εγκαίρως…
