Μεγάλο θέμα στη βιομηχανία τροφίμων αποτελεί η ένδειξη της ημερομηνίας λήξης ή της ελάχιστης διατηρησιμότητας στις συσκευασίες των τροφίμων, καθώς το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο αφήνει περιθώρια χρήσης της ένδειξης σε αρκετές κατηγορίες τροφίμων.
Προς αυτήν την κατεύθυνση παρουσιάστηκαν από την Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA, European Food Safety Authority) οι δύο γνωμοδοτήσεις ‘’Guidance on date marking and related food information: part 1 (date marking)’’ και ‘’ Guidance on date marking and related food information: part 2 (food information)’’ που εκδόθηκαν πρόσφατα.
Ακολουθώντας το δενδρόγραμμα αποφάσεων του’’Guidance on date marking and related food information: part 1 (date marking)’’ μπορεί κανείς να αποφανθεί για το αν το προϊόν που παράγει/διακινεί/αποθηκεύει εμπίπτει στην κατηγορία προϊόντων που πρέπει να φέρουν μια τελική ημερομηνία λήξης πέραν της οποίας η χρήση του προϊόντος από τον τελικό καταναλωτή απαγορεύεται για λόγους ασφάλειας ή αν το προϊόν θα μπορεί να φέρει μια προτεινόμενη ημερομηνία ελάχιστης διατηρησιμότητας πέραν της οποίας η χρήση του προϊόντος από τον τελικό καταναλωτή απλά δεν συνίσταται.
Ως επόμενο βήμα του πρώτου αυτού εργαλείου κρίθηκε η έκδοση του δεύτερου μέρους, ‘’Guidance on date marking and related food information: part 2 (food information)’’ όπου ακολουθώντας το δενδρόγραμμα αποφάσεων μπορεί κανείς να καταλήξει στο συμπέρασμα για το αν στο προϊόν που παράγει θα πρέπει να οριστεί εκ νέου ημερομηνία χρήσης μετά το άνοιγμα της συσκευασίας ή όχι.
Οι γνωμοδοτήσεις της EFSA αναμένεται να έχουν μεγάλο αντίκρισμα στη χρήση τους από τη βιομηχανία τροφίμων και δεν αποκλείεται να δούμε και ενσωμάτωσή τους στους Κοινοτικούς Κανονισμούς ή Οδηγίες το επόμενο διάστημα.
Σύλβια Μαραντίδου | |
Lead Auditor of Management Systems and Products
FSSC 22000 & ISO 22000 Schemes’ Manager |