Η Μανταλένα – Μαρία Διαμαντή αποτυπώνει στα άρθρα και τα βιβλία της σκέψεις και ιστορίες που μας εμπνέουν, μας προβληματίζουν, μας κινητοποιούν, μας ταξιδεύουν…
Τι σας ώθησε στη συγγραφή και από πού αντλείτε έμπνευση;
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου γράφω για να αποτυπώνω τις σκέψεις και τα συναισθήματά μου. Μου αρέσει να ετοιμάζω μεγάλα αφιερώματα για σπουδαίες προσωπικότητες, να μελετώ σπουδαία λόγια μεγάλων προσωπικοτήτων – παλιότερων και νεότερων. Κάποια στιγμή θέλησα να συγκεντρώσω κάποιες ρήσεις που να τις ενώνει ένας συνδετικός κρίκος. Εμπνευσμένη από αυτές, κι έχοντας πολλά ενθαρρυντικά σχόλια αναγνωστών μου, γεννήθηκε η ιδέα ενός βιβλίου με επτά λέξεις που έχουν σημαδέψει τη δική μου καρδιά, αλλά νομίζω ότι μας αγγίζουν όλους: έρωτας, αγάπη, προδοσία, θλίψη, μητρότητα, ελπίδα, ευτυχία. Οι «7 λέξεις που σημάδεψαν την καρδιά μου». Το ταξίδι της συγγραφής είναι ιδιαίτερα γοητευτικό και ήμουν βέβαιη ότι δεν θα σταματούσε στο πρώτο βιβλίο… Ένα χρόνο αργότερα- μέσα Δεκέμβρη του 2020- κυκλοφόρησε το δεύτερο βιβλίο μου: «Ο άγγελος και το Κουτί της Πανδώρας». Πρόκειται για ένα λογοτεχνικό βιβλίο με μια ενδιαφέρουσα, πρωτότυπη ιστορία όπου γίνεται μια «κατάδυση» στα μεγάλα γεγονότα ή «καταστάσεις» των τελευταίων 110 χρόνων που μας οδήγησαν στο σημερινό «παρόν».
Όσον αφορά στα βιβλία, πηγή έμπνευσής μου είναι κυρίως τα παιδιά μου. Επιθυμία μου είναι ό,τι γράφω να μπορεί να τους προσφέρει γνώσεις, γόνιμους προβληματισμούς, απαντήσεις σε διάφορα ερωτήματα που θα έχουν όσο μεγαλώνουν.
Τόσο στα βιβλία όσο και στην αρθρογραφία, προσεγγίζω ό,τι αγγίζει το μυαλό και την ψυχή μου, με συναίσθημα, λαμβάνοντας υπόψιν μου τους διάφορους ψυχολογικούς παράγοντες που μας κυριεύουν.
Μιλήστε μας για το ταξίδι του δεύτερου βιβλίου σας “Ο Άγγελος και το Κουτί της Πανδώρας”… Από τη σύλληψή του έως σήμερα ποιοι ήταν οι σημαντικοί σταθμοί του;
Η ιδέα προέκυψε τρία χρόνια πριν, μια μέρα κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών διακοπών, όταν ένα απόγευμα προσπαθούσα να μάθω στον γιο μου –αλλά και στη μικρούλα κόρη μου που παρακολουθούσε– ένα μέρος της ελληνικής μυθολογίας, με τους Τιτάνες, τους θεούς του Ολύμπου και όλες τις άλλες γοητευτικές αφηγήσεις. Εκείνες τις μέρες, λοιπόν, που διαβάζαμε ελληνική μυθολογία με τα παιδιά μου έτυχε να παρακολουθήσουμε μαζί από τις ειδήσεις στην τηλεόραση τη φοβερή έκρηξη που έγινε το καλοκαίρι στη Βηρυτό. Καθώς τα παιδιά μου, λίγο τρομαγμένα και λίγο παραξενεμένα, μου ζητούσαν να τους εξηγήσω τι ήταν αυτό το τόσο τρομερό που είχε συμβεί, προσπαθούσα να βρω έναν τρόπο να τα βοηθήσω να καταλάβουν. Τη λύση μού την έδωσε η ειδησεογραφία εκείνων των ημερών. Μια από τις επόμενες μέρες είδαμε πάλι στην τηλεόραση την ιστορία μιας νοσοκόμας που διακινδύνευσε τη ζωή της τρέχοντας μέσα στα χαλάσματα και κρατώντας στην αγκαλιά της τρία νεογέννητα από το νοσοκομείο όπου δούλευε. Η ιστορία της έγινε πρώτη είδηση στα Μέσα Ενημέρωσης όλου του κόσμου. Εκείνη τη στιγμή αντιλήφθηκα πόσο δύσκολη είναι η εμπειρία όσων μικρών παιδιών έτυχε κατά κάποιον τρόπο να συμμετέχουν στα μεγάλα γεγονότα της Ιστορίας. Στο μυαλό μου είχε βρεθεί ο βασικός κρίκος, πίσω από την ιδέα, για το βιβλίο αυτό.
Όπως και όλοι μας ίσως, έτσι κι εγώ θεωρώ ότι τα τελευταία 110 χρόνια της Ιστορίας είναι ίσως τα πιο συνταρακτικά στην πορεία της ανθρωπότητας, καθώς μέσα σε λίγο περισσότερο από έναν αιώνα ο κόσμος άλλαξε ριζικά.
Πώς θα μπορούσα, λοιπόν, μέσα από τις σελίδες ενός βιβλίου να μάθω στα παιδιά μου, με έναν τρόπο που να τους μείνει στο μυαλό, την ιστορία αυτών των τελευταίων 110 συνταρακτικών χρόνων; Έψαξα σε όσες πηγές μπορούσα να ανατρέξω κάποια φωτογραφία που να συνδέει ένα παιδί με τα μεγάλα γεγονότα της Ιστορίας από το 1910 μέχρι σήμερα. Και το αποτέλεσμα ήταν συγκλονιστικό. Διότι ανατρέχοντας σε αυτές τις πηγές και βλέποντας τις φωτογραφίες που ανακάλυψα εκεί, κατάλαβα κάτι βαθύτερο και ουσιαστικότερο· ότι δηλαδή εμείς οι μεγάλοι, που ζούμε την καθημερινότητά μας ή συμμετέχουμε με τον έναν ή τον άλλον τρόπο στα μεγάλα γεγονότα είτε της προσωπικής μας ζωής είτε της Ιστορίας, ξεχνάμε ότι εκείνοι που περισσότερο από όλους πληρώνουν το τίμημα των επιλογών μας είναι τα παιδιά μας. Τα παιδιά όλου του κόσμου.
Καθώς πιστεύω ότι η επιρροή των γονέων στην διαμόρφωση της προσωπικότητάς μας είναι θεμελιακή, ίσως θα έπρεπε πρώτα οι μεγάλοι να διαβάσουν αυτό το βιβλίο. Κι αυτό γιατί θα τους βοηθήσει να δουν γεγονότα της ιστορίας με διαφορετική ματιά. Θα προβληματιστούν, θα σκεφτούν τα λάθη που έχουν γίνει και ίσως αναθεωρήσουν. Ευχή μου είναι ανάμεσα σε άλλα, να μην ξεχάσουν ότι το μέλλον που διαμορφώνουμε σήμερα είναι ο αυριανός κόσμος στον οποίο θα ζήσουν τα παιδιά μας. Καθώς κάθε κίνηση των μεγάλων τα επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό, ας φροντίσουμε να φτιάξουμε ένα μέλλον πιο όμορφο και πιο ασφαλές. Μακάρι αυτό το βιβλίο να το διάβαζαν κάποιοι ισχυροί του πλανήτη. Ίσως, τότε, κάτι άλλαζε προς το καλύτερο.
Μέσα από τα βιβλία σας, τι θα θέλατε ιδανικά να πετύχετε;
Μέσα από τον “Άγγελο και το Κουτί της Πανδώρας”, αυτό που με ενδιέφερε δεν ήταν απλά να παρουσιάσω τα ιστορικά γεγονότα. Ήταν να βρω έναν ενδιαφέροντα τρόπο να τα παρουσιάσω στα παιδιά. Δεν αναφέρομαι τόσο σε λεπτομέρειες της ιστορίας, σε ημερομηνίες, όπως κάποιο ιστορικό βιβλίο. Αυτό που με ενδιέφερε να κάνω ήταν να τους κινήσω το ενδιαφέρον, την προσοχή. Έψαξα σε όσες πηγές μπορούσα να ανατρέξω κάποια φωτογραφία που να συνδέει ένα παιδί με αυτά τα γεγονότα – από το 1910 μέχρι σήμερα – και πραγματικά αυτό που συνειδητοποίησα ήταν συγκλονιστικό και καλό θα ήταν όλοι οι μεγάλοι να το συνειδητοποιήσουμε. Ότι όλα αυτά τα γεγονότα της ιστορίας και όλες οι αποφάσεις που παίρνουμε εμείς οι μεγάλοι, το τίμημα των δικών μας επιλογών, το πληρώνουν τα παιδιά μας. Επειδή τα παιδιά είναι η ελπίδα για το μέλλον μας, για να μην επαναληφθούν αυτά τα δυσάρεστα γεγονότα, καλό είναι να καταλάβουν οι μεγάλοι τι κακό έχει προκύψει και τι μπορεί να αλλάξει.
Στο πρώτο μου βιβλίο, τις “7 λέξεις που σημάδεψαν την καρδιά μου” το μήνυμα που θέλω να περάσω στους αναγνώστες μου είναι να βλέπουν τη ζωή με αισιοδοξία, παρά τα όποια εμπόδια, προβλήματα, τις όποιες δυσκολίες κι αποτυχίες. Δεν υπάρχουν τέλειες ζωές ούτε έχει νόημα να τις «ζηλεύουμε»… Καθένας μας κάτι κουβαλάει μέσα του που τον έχει πονέσει ή δυσκολέψει… Αυτό που έχει σημασία είναι από ό,τι δυσάρεστο αντιμετωπίζουμε να παίρνουμε μαθήματα που θα μας βοηθήσουν στη συνέχεια. Να συνειδητοποιήσουμε τα λόγια του Μάρκου Αυρήλιου: «H ευτυχία στη ζωή μας εξαρτάται από την ποιότητα των σκέψεών μας.»
Γνωρίζοντας τη Μανταλένα – Μαρία Διαμαντή…
Όποιος με γνωρίζει καλά, νομίζω ότι θα πει πως είμαι ήρεμη δύναμη. Λογική και ισορροπημένη. Δεν μου αρέσουν οι εντάσεις. Σε δυσάρεστες περιπτώσεις όπως αδικίας, προδοσίας, αχαριστίας, ατιμίας, προσβολής, αντιμετωπίζω με ευθύτητα όποιον μου προκαλεί αυτά τα συναισθήματα και προχωρώ μπροστά δίχως να κοιτάξω πίσω. Πιστεύω ότι οι δυσκολίες και τα εμπόδια είναι αυτά που μας δίνουν μαθήματα ζωής και την ευκαιρία να δοκιμάσουμε τον εαυτό μας και να δοκιμαστούμε. Η ζωή είναι ένας συνεχής αγώνας. Και κάτι να μην πάει καλά, όλα βρίσκουν το δρόμο τους. Ό,τι συμβαίνει έχει νόημα και αξία. Μέσα από τις όποιες δυσκολίες μπορεί να βγει στην επιφάνεια ένας νέος, βελτιωμένος εαυτός μας. Είναι σαν να πας να κάνεις μια βουτιά στο νερό από κάποιο ψηλό βατήρα. Για να πάρεις φόρα και να αναδυθείς, πρέπει να φτάσεις στον πάτο.
Θεωρώ ότι τα παιδιά μου είναι οι καλύτεροι δάσκαλοι για τη συναισθηματική μου ανάπτυξη. Η κινητήρια δύναμή μου. Από τη στιγμή που ήρθαν στη ζωή μου, όλα απέκτησαν άλλο νόημα και μέσα από τον γιο μου και την κόρη μου, μού δίνεται η ευκαιρία να ζήσω τη ζωή από την αρχή!
Μία φράση, ένα τραγούδι και μια εικόνα που σας φέρνει γαλήνη είναι…
Για εικόνα, θα επέλεγα μια φωτογραφία των παιδιών μου.
Για φράση, τα λόγια της μαμάς μου που μου λέει από τότε που ήμουν παιδί: Θα σ’ αγαπώ και θα ’μαι εδώ ό,τι κι αν γίνει.
Τραγούδι… το “Let it be” των Beatles.
Ποια χρώματα πρωταγωνιστούν αυτή την περίοδο στη ζωή σας και ποιο είναι το ιδανικό soundtrack;
Tα πιο φωτεινά χρώματα του ουρανού και της θάλασσας… Το ιδανικό soundtrack: La Vita e’ bella του Nicola Piovani.
Αν κλείνατε τη φιλοσοφία σας για τη ζωή σε μια πρόταση αυτή θα ήταν…
Με τα λόγια του Albert Camus: Η αλήθεια και η ελευθερία είναι απαιτητικές ερωμένες γι’ αυτό έχουν λίγους εραστές.
Ένα όνειρο που θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας…
Η ίδια η ζωή είναι ένα όνειρο… Το ότι ξυπνάμε το πρωί και μπορούμε να σηκωθούμε από το κρεβάτι μας, να ανοίξουμε το παράθυρο και να δούμε τον ουρανό και τον ήλιο, είναι ευτυχία. Κι αυτό ίσως το καταλαβαίνεις μόνο εάν για κάποιο λόγο το στερηθείς.
