Καλημέρα SayYesser!!!
Τελικά είναι ωραίο να επικοινωνούμε μέσα από ιστορίες… Γι’ αυτό έχω μία ακόμη για σένα σήμερα… Μήπως νιώθεις κι εσύ καμιά φορά άτυχος, αδικημένος από τη ζωή και έτσι δικαιολογείς τη μελαγχολική σου διάθεση; Διάβασε την παρακάτω ιστορία…
Δύο μεσήλικες γυναίκες κάθονταν η μία δίπλα στην άλλη σε ένα τρένο. Η μία είχε πολύ καλή διάθεση, ενώ η άλλη ήταν λυπημένη και καταθλιπτική. Η χαρούμενη γυναίκα που διάβαζε ένα βιβλίο, άρχισε να γελάει καθώς διάβαζε κάτι διασκεδαστικό.
Εν τω μεταξύ, η θλιμμένη γυναίκα βλέποντας πόσο χαρούμενη ήταν η άλλη γυναίκα, της είπε:
«Φαίνεται να περνάς τόσο καλά… Πόσο θα ήθελα να ήμουν ευτυχισμένη όπως εσύ. Αλλά δυστυχώς, η ζωή δεν είναι δίκαιη για όλους.»
Η χαρούμενη γυναίκα έκλεισε το βιβλίο της και μίλησε πολύ τρυφερά.
«Λυπάμαι τρομερά για όσα περνάς αυτή τη στιγμή. Αν θες να μιλήσεις γι’ αυτό, είμαι εδώ για σένα.»
Εκείνη τη στιγμή, η θλιμμένη γυναίκα αναστέναξε και στη συνέχεια της ανοίχτηκε.
«Έχω ένα παιδί με αναπηρία. Είναι τόσο δύσκολο να αντιμετωπίσεις τα συναισθήματα της ντροπής, της ενοχής, της απελπισίας και της κατάθλιψης. Μακάρι να μπορούσα να αλλάξω τα πάντα. Απλά πονάει πολύ»
Όταν η ευδιάθετη γυναίκα είδε ότι η θλιμμένη γυναίκα είχε αρχίσει να κλαίει, την παρηγόρησε.
«Αυτό πρέπει να είναι πολύ δύσκολο για σένα. Σε νιώθω.»
Τότε η λυπημένη γυναίκα της είπε.
«Μόνο αν μεγαλώνεις ένα παιδί με αναπηρία, μπορείς να καταλάβεις τον πόνο που περνάω κάθε μέρα. Ο πόνος του να χάσεις όλες τις ελπίδες και τα όνειρα που έχεις για το παιδί σου. Δεν καταλαβαίνεις γιατί εσύ είσαι τόσο τυχερή γυναίκα»
Η εύθυμη γυναίκα έμεινε σιωπηλή. Σε λίγο, έφτασε στον προορισμό της και κατέβηκε από το τρένο. Λίγες στιγμές αφότου έφυγε, η θλιμμένη γυναίκα παρατήρησε ένα κομμάτι χαρτί δίπλα της. Το διάβασε.
«Απλά θέλω να ξέρετε ότι έχω τρία παιδιά με ειδικές ανάγκες, και καταλαβαίνω τρεις φορές τον πόνο που αισθάνεστε. Παλιότερα ένιωθα λυπημένη, επειδή απέφευγα να αντιμετωπίζω τα γεγονότα. Αρνιόμουν να τα δεχτώ. Πάντα ήθελα να άλλαζα την τρέχουσα κατάστασή μου, με αυτόν τον τρόπο όμως με κυρίευαν αρνητικά συναισθήματα όπως ενοχή, ντροπή, πικρία, απογοήτευση, απελπισία, εκνευρισμοί κτλ.
Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορούμε να αλλάξουμε τα πάντα στη ζωή μας, όσο κι αν προσπαθούμε. Και τη στιγμή που θα συνειδητοποιήσουμε ότι ορισμένα πράγματα θα παραμείνουν όπως είναι και θα πρέπει να γίνουν αποδεκτά, θα είμαστε ευτυχισμένοι άνθρωποι στον κόσμο.»
Τip of the Day: Η καλή διάθεση είναι επιλογή, όχι τύχη! Αν αποφασίσεις να αντιμετωπίσεις ό,τι σου συμβαίνει με χαμόγελο, πίστη στις δυνάμεις σου και αισιοδοξία θα δεις πως όλα θα σου φαίνονται διαφορετικά, καλύτερα! Δοκίμασέ το και πες μου …έχω δίκιο;
