Καλημέρα SayYesser!!!
Είναι 2 το μεσημέρι. Είναι εκείνες οι ώρες που το άγχος κορυφώνεται. Τα τηλέφωνα χτυπούν, οι υποχρεώσεις σε κυκλώνουν και τα deadlines σε καταδιώκουν.
Η αλήθεια είναι πως το μεσημέρι δεν είναι ώρα μοναξιάς, αλλά ώρα πίεσης. Είναι η στιγμή που το μυαλό σου γεμίζει εκκρεμότητες, και ένα άγχος που σε τραβάει από παντού.
Σε αυτές τις στιγμές, το πρόσωπο που σου λείπει δεν είναι κάποιος για να μοιραστείς τη σιωπή, αλλά κάποιος που ξέρει να σου δίνει δύναμη, που σε καταλαβαίνει χωρίς πολλές εξηγήσεις και μπορεί να σε στηρίξει με μια απλή κουβέντα, μια σύντομη αγκαλιά.
Είναι εκείνος ο άνθρωπος που όταν όλα γύρω σου τρέχουν, σου δίνει λόγο να σταματήσεις για λίγο και να ανασάνεις. Είναι το πρόσωπο που έχεις στο μυαλό σου όταν λες: «Αχ, να μπορούσα να του τα πω όλα αυτά!» και ξέρεις πως θα βρεις κατανόηση και λίγη παραπάνω ενέργεια να συνεχίσεις. Δεν είναι εκείνος που απλά ακούει, αλλά εκείνος που ξέρει να σου φτιάχνει τη διάθεση χωρίς καν να το ζητήσεις.
Αυτός ο άνθρωπος δεν είναι τυχαίος. Είναι το στήριγμά σου, η ασφάλειά σου. Ο «2 το μεσημέρι» είναι η δοκιμή της σχέσης, εκεί που καταλαβαίνεις αν πραγματικά έχεις βρει κάποιον που θα σταθεί πλάι σου, όχι μόνο όταν ο κόσμος κοιμάται, αλλά όταν είναι σε πλήρη δράση και αναταραχή.
Tip of the Day: Όπως λέει ο σοφός λαός το θέμα είναι ποιος σου λείπει στις 2 το μεσημέρι που έχεις ένα σωρό πράγματα στο κεφάλι σου και όχι ποιος σου λείπει στις 2 το βράδυ που έχεις τις μοναξιές σου. Αν σου λείπει κάποιο πρόσωπο στις πιο δύσκολες στιγμές της ημέρας, βρες τρόπο να του το πεις. Μια σύντομη επικοινωνία μπορεί να σου δώσει τη δύναμη που χρειάζεσαι. Και αν με ρωτάς, αγάπη δεν είναι μόνο να είναι εκεί κάποιος τη νύχτα που νιώθεις μόνος, αλλά το μεσημέρι που χρειάζεσαι έναν λόγο να συνεχίσεις…
Εσένα ποιος σου λείπει στις 2 το μεσημέρι;
