Αναμφίβολα ο χαλβάς ανήκει στα απολύτως απαραίτητα τρόφιμα της σαρακοστής.
Παρασκευάζεται από έναν συνδυασμό ζάχαρης, βουτύρου ή λαδιού και ένα βασικό συστατικό όπως σιμιγδάλι ή ταχίνι. Σε αυτό το άρθρο, θα εξερευνήσουμε δύο είδη χαλβά: τον χαλβά με σιμιγδάλι και τον χαλβά με ταχίνι και θα ζυγίσουμε τα υπέρ και τα κατά του καθενός.
Τα δύο είδη χαλβά είναι παραδοσιακά γλυκά και αν και έχουν το ίδιο όνομα, διαφέρουν σημαντικά στα υλικά παρασκευής οπότε και στα περιεχόμενα συστατικά τους.
Πιο συγκεκριμένα ο ταχινένιος χαλβάς αποτελείται από ταχίνι και γλυκόζη ή μέλι ενώ ο σιμιγδαλένιος από σιμιγδάλι, ζάχαρη, λάδι ή βούτυρο και αμύγδαλα.
Πάμε όμως να τα δούμε πιο αναλυτικά :
Πρωτεΐνες :
Ο σιμιγδαλένιος περιέχει μικρή ποσότητα πρωτεϊνών, οι οποίες μάλιστα δεν είναι υψηλής βιολογικής αξίας.
Αντίθετα αυτός από ταχίνι περιέχει 7 φορές περισσότερη πρωτεΐνη και μάλιστα υψηλής βιολογικής αξίας.
Λιπαρά :
Τα λιπαρά ενοχοποιούνται για διάφορες παθολογικές καταστάσεις. Υπάρχουν όμως κάποια συγκεκριμένα λιπαρά
οξέα που είναι απαραίτητα για την λειτουργία του ανθρώπινου οργανισμού, αφού ο ίδιος δεν μπορεί να τα συνθέσει.
Αυτά είναι τα πολυακόρεστα λιπαρά οξέα.
Ο ταχινένιος χαλβάς περιέχει σημαντικές ποσότητες τέτοιων λιπαρών οξέων, η κατανάλωση των οποίων έχει συσχετισθεί σε πολλά ερευνητικά αποτελέσματα με την μείωση της χοληστερόλης.
Γι ́ αυτό και πολλοί είναι αυτοί που συστήνουν την κατανάλωση ταχινιού σε υπερχοληστερολαιμικούς.
Αντίθετα, ο σιμιγδαλένιος χαλβάς, όταν περιέχει σπορέλαιο ή βούτυρο, είναι πολύ πλούσιος σε κορεσμένα λιπαρά οξέα που ενοχοποιούνται για την δημιουργία αθηρωματικής πλάκας και καρδιαγγειακών προβλημάτων.
Προχωρώντας ένα ακόμα βήμα, παρατηρώντας τα επιμέρους θρεπτικά συστατικά των δύο ειδών και πάλι βλέπουμε ότι ο ταχινένιος χαλβάς υπερτερεί, αφού περιέχει σημαντικές ποσότητες αντιοξειδωτικών ουσιών όπως είναι οι λιγνάνες, η βιταμίνη Ε και το σελήνιο.
Θρεπτικά συσταστικά:
Προχωρώντας ένα ακόμα βήμα, παρατηρώντας τα επιμέρους θρεπτικά συστατικά των δύο ειδών και πάλι βλέπουμε ότι ο ταχινένιος χαλβάς υπερτερεί, αφού περιέχει σημαντικές ποσότητες αντιοξειδωτικών ουσιών όπως είναι οι λιγνάνες, η βιταμίνη Ε και το σελήνιο.
Οι αντιοξειδωτικές ουσίες είναι θρεπτικά συστατικά που λαμβάνουμε από ορισμένα τρόφιμα και βασική τους λειτουργία είναι η αντιμετώπιση των ελευθέρων ριζών. Η δράση των ελευθέρων ριζών έχει ενοχοποιηθεί επανειλημμένως για την δημιουργία νεοπλασιών (καρκίνου) και καρδιαγγειακών νόσων.
Οι σημαντικές ποσότητες αντιοξειδωτικών ουσιών που περιέχονται στον χαλβά από ταχίνι μπορούν να θεωρηθούν ως το δεξί χέρι του κάθε ανθρώπου που τις λαμβάνει, κατά του καρκίνου και των καρδιαγγειακών. Επίσης ο ταχινένιος χαλβάς περιέχει σημαντικές ποσότητες σιδήρου, μαγνησίου και καλίου.
Ενδεικτικά αναφέρεται ότι η υψηλή πρόσληψη καλίου επιτρέπει την καλύτερη ρύθμιση της πίεσης οπότε και την πρόληψη της υπέρτασης ενώ το μαγνήσιο στην καλύτερη λειτουργία του μυϊκού και νευρικού συστήματος.
Κλείνοντας δεν θα πρέπει να παραλείψουμε να αναφερθούμε στην θερμιδική αξία των δύο ειδών. Έτσι λοιπόν ο ταχινένιος χαλβάς περιέχει 2,5 φορές περισσότερες θερμίδες, οι οποίες οφείλονται κατά ένα σημαντικό μέρος στα περιεχόμενα λιπαρά του, τα οποία όμως όπως προαναφέρθηκε είναι ιδιαίτερα ευεργετικά για την υγεία του ανθρώπου.
Επίσης ο σιμιγδαλένιος χαλβάς στην ίδια ποσότητα περιέχει λιγότερες θερμίδες επειδή είναι πλούσιος σε νερό.
Εάν η θερμιδική αξία υπολογισθεί στα δύο τρόφιμα επί ξηρού, τότε αυτή σχεδόν εξισώνεται.
