Καλημέρα SayYesser!!!
Ξέρεις ποιο είναι το λάθος που κάνουμε πιο συχνά; Μετράμε τη ζωή με βάση τις απώλειες. «Έχασα εκείνο», «έφυγε ο άλλος», «δεν πρόλαβα αυτό». Και κάπου εκεί, μέσα στον θόρυβο της λύπης και του φόβου, χάνουμε το πιο σημαντικό: τη χαρά του να αφήνεις κάτι καινούριο να έρθει.
Η ζωή δεν είναι λίστα εκκρεμοτήτων με διαγραφές. Είναι οι πόρτες που ανοίγεις, όχι αυτές που κλείνεις. Είναι το «ναι» που λες, όχι το «αντίο» που ψιθυρίζεις. Γιατί εκεί που νομίζεις ότι κάτι τελείωσε, μπορεί να ξεκινάει μια ιστορία που δεν φανταζόσουν ποτέ.
Το θέμα είναι: αφήνεις χώρο; Ή κρατάς τόσο σφιχτά αυτά που έφυγαν, που δεν υπάρχει κενό για να μπει κάτι νέο; Όλοι έχουμε αυτό το χούι, να μετράμε πληγές. Αλλά η ζωή δεν είναι το τι μας αφαιρέθηκε· είναι το τι επιτρέψαμε να προστεθεί.
Δες το απλά: ένας κήπος δεν ανθίζει επειδή κλαις πάνω από τα λουλούδια που μαράθηκαν. Ανθίζει επειδή τα αντικατέστησες με καινούριους σπόρους.
Tip of the Day: Άσε χώρο. Για φίλους, για εμπειρίες, για αγάπη, για λάθη, για ό,τι σου χτυπήσει την πόρτα. Μην κρατάς την καρδιά σου, το μυαλό σου, τη σκέψη σου γεμάτο με παλιές άσχημες αναμνήσεις που σε δυσκολεύουν να αναπνεύσεις. “Άδειασε” λίγο, για να “γεμίσεις” αλλιώς…
Θυμήσου: η ζωή δεν είναι τι χάνεις. Είναι τι αφήνεις να σε βρει…
