Στον κόσμο σου καλά τα λες. Στον κόσμο των άλλων;

Καλημέρα SayYesser και καλή εβδομάδα!!!

Στον κόσμο σου όλα έχουν νόημα —ή σχεδόν όλα. Στο μυαλό σου, οι σκέψεις είναι τακτοποιημένες, οι απαντήσεις έτοιμες, τα επιχειρήματα “σιδερωμένα”. Μέχρι που συναντάς τον κόσμο του άλλου. Κι εκεί, όλα μπερδεύονται. Γιατί στον δικό σου χάρτη ίσως να είσαι ήρωας —στον δικό του μπορεί έστω και άθελά σου να είσαι ο κακός. Άρα, στον κόσμο σου καλά τα λες. Στον κόσμο των άλλων;

Το πρόβλημα; Έχουμε μάθει να αγαπάμε τις απόψεις μας λίγο παραπάνω απ’ όσο αγαπάμε τον άνθρωπο απέναντί μας. Λέμε «έτσι είναι», ενώ αυτό που εννοούμε είναι «έτσι είναι για μένα». Κι όταν η πραγματικότητα κάποιου άλλου έρθει να συγκρουστεί με τη δική μας, σηκώνουμε άμυνες. Δε μπαίνουμε ποτέ στον κόπο να αναρωτηθούμε: «Μήπως δεν έχω δίκιο παντού;»

Δεν είναι ότι δεν ξέρουμε να ακούμε. Είναι ότι ακούμε για να απαντήσουμε —όχι για να καταλάβουμε. Κι έτσι γεννιούνται παρεξηγήσεις, τσακωμοί, αποστάσεις. Γιατί αρνούμαστε να δεχτούμε πως η δική μας αλήθεια δεν είναι η μόνη αλήθεια.

Ξέρεις τι θα πει ωριμότητα; Να μπορείς να σταθείς για λίγο σιωπηλός απέναντι σε μια άποψη που δε σου ταιριάζει και να πεις: «Δεν το βλέπω έτσι, αλλά σε ακούω». Να καταλάβεις πως ο άλλος δεν είναι εχθρός —απλώς μεγάλωσε αλλιώς, έμαθε αλλιώς, έζησε αλλιώς.

Ο κόσμος δεν είναι καθρέφτης μας. Είναι παζλ, και το δικό μας κομμάτι δεν ταιριάζει πάντα με του άλλου. Κι όμως, όλα μαζί φτιάχνουν την εικόνα.

Οπότε, πριν ξαναπείς “μα καλά, δεν το βλέπει;”, ρώτα τον εαυτό σου: “Μήπως εγώ αρνούμαι να δω;”

Tip of the Day: Άκου για λίγο χωρίς να ετοιμάζεις την απάντηση. Μην υπερασπίζεσαι αμέσως τον εαυτό σου. Υπερασπίσου πρώτα τη σχέση. Όπως είπε και η Anaïs Nin, «Δε βλέπουμε τα πράγματα όπως είναι. Τα βλέπουμε όπως είμαστε.»