Good morning SayYessers!
Πως είμαστε σήμερα; Ακόμα από τη μαγευτική Κολωνία η ανταπόκριση και πάμε να μιλήσουμε για μία μεγάλη αλήθεια.
Θεωρώ πως όλων μας η ζωή, είχε σκαμπανεβάσματα και συναντήσαμε αναποδιές. Αν ανήκεις στους άλλους που ήταν όλα στρωμένα με ροδοπέταλα και τρέχατε με λυμένες κοτσίδες στο μικρό σπίτι στο λιβάδι, μην προσπεράσεις αυτό το post γιατί ποτέ δεν ξέρεις. Η ζωή είναι τόσο όμορφη όσο και απρόβλεπτη, οπότε ας είμαστε έτοιμοι για όλα.
Αναποδιές φίλοι μου, ουκ ολίγες! Ωραία, θα μπορούσα να αρχίσω τα βαρύγδουπα πως όλα κάτι μας διδάσκουν αλλά ρε φίλε φτάνει τόση γνώση ας μάθει και κανένας άλλος, όλα τα μαθήματα εμείς πρέπει να τα πάρουμε;
Μη μου απελπίζεσαι! Εγώ λοιπόν υιοθέτησα ένα motto και φροντίζω να το κάνω και πράξη :
«Τα εμπόδια υπάρχουν για να τα ξεπερνάς και όχι για να τα αποφεύγεις».
Το έχουμε; Το έχουμε!
Αυτό που μας λέει η συγκεκριμένη προτασούλα, όπως την αντιλαμβάνομαι εγώ, είναι να μην κρύβουμε αυτά που μας ενοχλούν, μας προβληματίζουν ή μας στενοχωρούν κάτω από το χαλί. Να αντιμετωπίζουμε κατάματα τα προβλήματά μας γιατί αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος να τα λύσουμε και να μην τα ξανασυναντήσουμε μπροστά μας. Υπάρχουν ένα σωρό προβλήματα να αντιμετωπίσουμε, ας μη μένουμε στα ίδια, έτσι να υπάρχει ποικιλία…
Φήμες λένε πως η ζωή μας αλλάζει όταν αλλάζουμε εμείς. Και πώς θα γίνει αυτό;
Λύνουμε τα προβλήματά μας, δεν τα αφήνουμε να μεγαλώνουν και άλλο γιατί στο τέλος θα γιγαντωθούν και δεν θα μπορούμε πλέον να τα αντιμετωπίσουμε. Αν ένα πρόβλημα είναι τεράστιο το «κόβουμε σε κομματάκια» και το ξεπερνάμε λίγο λίγο. Δεν πρέπει να μας πιάνει απελπισία, τη στιγμή των μεγάλων αποφάσεων για να ξεπεράσουμε κάποιο εμπόδιο, πρέπει να είμαστε νηφάλιοι, ψύχραιμοι και σταθεροί.
Ό,τι δεν λύνεται κόβεται και στη ζωή μας θα αναγκαστούμε να πάρουμε πολλές φορές σκληρές αποφάσεις. Όμως είναι για καλό μας, για να προχωρήσουμε παρακάτω ελεύθεροι από παλιά εμπόδια, έτοιμοι και δυνατοί να αντιμετωπίσουμε τα επόμενα.
Tip of the Day : Ένα πρόβλημα που το μοιραζόμαστε με ανθρώπους που εμπιστευόμαστε σταματάει να είναι τεράστιο και τρομακτικό γιατί έχουμε πλέον partner in crime και αυτό από μόνο του μας δίνει αυτοπεποίθηση πως όλα θα πάνε καλά. Προσοχή! Αυτό δεν ισχύει όταν ο άνθρωπος που θα μοιραστούμε το πρόβλημά μας, είναι μοιρολάτρης και πνίγεται σε μία κουταλιά νερό, γιατί τότε εκτός από μας θα πρέπει να συμπαρασταθούμε και σε αυτόν. Επιλέγουμε στρατηγικά τους «συμμάχους» μας ώστε με τη δυναμική τους, που εμάς μπορεί να μας λείπει ή να κοιμάται, να μας βοηθούν να ξεπερνάμε καταστάσεις. Στην άλλη περίπτωση προβλέπω να βρεθείτε αγκαλιασμένοι να κλαίτε γύρω από ένα καφάσι μπύρες για το κακό που σας βρήκε…
