5) It’s show time! Are you ready?

Ο Μιχάλης Σεβαστέρης έρχεται στο θέατρο Άβατον με την πρώτη
ολοκληρωμένη σόλο παράστασή του «Είμαι Βίγκαν», διακωμωδώντας τις καταστάσεις που πέρασε ως παιδί, έφηβος, ενήλικας… Λίγες μέρες πριν ανέβει στη σκηνή, μίλησε στο Say Yes to the Press. Απολαύστε τον!

Πόσο δύσκολο είναι να είσαι vegan στην Αθήνα;
Όταν είχα γίνει πριν δέκα χρόνια οι επιλογές ήταν ελάχιστες αλλά πλέον σχεδόν όλα τα μαγαζιά έχουν κάτι καλό βίγκαν να πάρεις. Και πλέον δεν υπάρχει και τόση πολλή εναντιότητα με τους κρεατοφάγους, οπότε από όλες τις απόψεις είναι πολύ καλύτερα τώρα.

Θα μας αναφέρεις ένα αστείο περιστατικό αποτυχημένης προσπάθειας να σε μεταπείσει κάποιος;
Ένας στο γυμναστήριο μου είχε πει πως αν δεν σταματήσω να είμαι βίγκαν θα τρώει το διπλάσιο κρέας για να μη μετράει πως δεν τρώω. Μετά αναγκαστικά έτρωγα πάλι κρέας, βγήκα ρουά ματ.

Πότε αποφάσισες να ασχοληθείς με το stand up; Θυμάσαι την περίοδο που έγραφες το πρώτο αστείο σου;
Θυμάμαι πως τα είχα με μια κοπέλα, την Αγγελική, και μου έλεγε συνέχεια για το χιούμορ μου. Πως δεν έχω. Αλλά εμένα μου άρεσε πολύ να βλέπω σταντ απ, οπότε μόλις αναπόφευκτα με χώρισε, σκέφτηκα “θα την κερδίσω πίσω με το χιούμορ μου” και άρχισα για πρώτη φορά να γράφω αστεία και να της τα στέλνω. Στο τρίτο αστείο με έκανε μπλοκ και σκέφτηκα “Πού πας; Έχω 7 σελίδες ακόμα.” Και έτσι αποφάσισα να πάω να τις δοκιμάσω σε ένα open mic. Εκεί ένιωσα πολύ ωραία γιατί δεν μπορουσαν να με κάνουν μπλοκ όσο τα έλεγα.

Πιο δύσκολο είναι να γράφεις ένα αστείο ή να ανεβαίνεις στη σκηνή για να το πεις;
Νομίζω το να το πεις. Γιατί ένα αστείο μπορεί να πάρει πολύ γέλιο ή και καθόλου, ανάλογα το πώς θα το πεις, πώς θα είναι η ενέργεια σου εκείνη τη μέρα, και σε κάθε παράσταση αλλάζεις και κάτι στον τρόπο που το λες μέχρι να πιάσει. Και υπάρχει και η πιθανότητα να πέταξες ένα αστείο επειδή δεν γέλασε το κοινό, ενώ αν άλλαζες κάτι μικρό θα ήταν αστειάρα.

Πλησιάζουν τα γενέθλιά σου. Σε τι φάση σε βρίσκουν; Είσαι έτοιμος να ανέβεις στη σκηνή του Άβατον; Το περίμενες; Το φανταζόσουν;
Ευχαριστώ που μου τα θύμισες. Ξεχνάω τόσο που όχι μόνο δεν θυμάμαι γενέθλια άλλων αλλά και τα δικά μου. Ίσως οι βίγκανς δεν έχουμε καλή μνήμη γιατί δεν θέλουμε να χρησιμοποιούμε τον ιππόκαμπο. Είμαι πολυ ενθουσιασμένος για τις παραστάσεις στο Άβατον, τα κείμενα που θα πω τα δουλεύω και τα βελτιώνω 4 χρόνια και έχω διαλέξει πολύ αυστηρά τα αστεία που έχει μέσα. Σε αντίθεση με αυτά της συνέντευξης. Και αυτά της Αγγελικής.

Της Βένιας Αντωνίου